Paroles et traduction Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πόρτο Ρίκο

Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
Στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
Γιατί όλη τη ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη
Θυμάσαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε
στη σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου:
"Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του"
Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά
κλεισμένοι δρόμοι κλέφτες και αστυνόμοι
αγαπά το κελί σου, του παν, κι ύστερα
έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη
Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες ημερολόγια κλαίει και πτυχία
Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό
Για της ζωής του την σκηνοθεσία
Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa
Στο Άμστερνταμ δύο τέρμινα και κάτι
γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του
Σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη
Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλόγιστα
και της καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα
σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα
λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα
Κάποια ζεστή βραδυά σε ένα μπλουζάδικο
άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του
τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε
τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του
Κι η Σύλβια που με πάθος το αγάπησε
Δεν έλειψε στιγμή απ′το πλευρό του
ζητώντας με μανία στην αγκάλη του
Την κόλαση και τον παράδεισο του
Σαλπαρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου'χε γραψει:
"Αξίζει φίλε να πεθάνεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει "
Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε Ή Νίκο
Κι ακόμα συγχωρείτε με που ξεχασα
αν χάθηκε στο Μετς ή στο Πόρτο Ρίκο
Όσο για μένα ειμαι πάντα εδώ
με των ματιών σας τη φωτιά σημαία
Είναι όμορφα απόψε που ανταμωσαμε
μ′αρέσει ν'αρμενίζουμε παρέα
(Στίχοι: Άλκης Αλκαίος/Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης)

Фигура ξωτική и ταξιδιάρικη
В лунном свете цветет снова
Потому что вся жизнь его εξόδεψε
отчаянно ища другой
Помнишь, в детстве она смеялась и говорила
в седле ακροβατώντας велосипедов:
"Мир мы принесем в меры, нам пока не принесет он в своих"
Но мир идет без нас спрашивает
выходить из дороги, воры и полицейские
любит камеру, лотка, а потом
из более одинок, но он смеялся еще
Ночь пьяна получает злиться календари плачет и дипломы
На рассвете наняться на пиратский
Для жизни ее режиссер
Алжире, Александрии, South Africa
В Амстердаме два τέρμινα и что-то
были скользкими люблю прямо в глаза
Как пеной на пальцах моряка
В пуэрто-Рико лет ασυλόγιστα
и сердца разбросал листья
в подвалах темных и подозрительных
как будто он искал свет прямо в унизительно
Некоторые теплый вечер в μπλουζάδικο
слышал, φαλτσάρει музыку
боссов на пути его застрял
спеклы, как увидели на теле
И Сильвия, которая страстно любил
Не пропустил момент с боку
с просьбой получить на руки в
Ад и рай
Σαλπαρισε ночь с полной луной
и в στερνό письмо μου'χε напишу:
"Стоит мужик, умереть за мечту и пусть такой огонь, чтобы сжечь "
Лет прошло не помню уже
Эрнесто его ελέγανε Или Нико
И еще извините меня, что я забыл
если потерялся в Мец или в пуэрто-Рико
Что касается меня, я всегда здесь
с глаз огонь, флаг
Красиво сегодня ανταμωσαμε
мне нравится ν'αρμενίζουμε компании
(Стихи: Лосей Колонистов/Музыку: Σταμάτης Μεσημέρης)