Paroles et traduction Γιώργος Νταλάρας - Του κάτω κόσμου τα πουλιά

Του κάτω κόσμου τα πουλιά

Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύει
μες τα στενά του κάτω κόσμου να σε βρει
και δεκατρείς αιώνες άνεργος γυρεύει
την κιβωτό σου και το αίμα να σου πιει

Σε καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες
μες τα μαλάματα μια νύφη ξαγρυπνά
κι έχει στ′ αυτιά της κρεμασμένες τις Κυκλάδες
κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά

Κρυφά τα λόγια τα πικρά μες το κοχύλι
κρυφά της θάλασσας τα μάγια στο βοριά
θα σβήσει κάποτε στο σπίτι το καντήλι
και μήτε πόρτα θα ′βρεις μήτε κλειδαριά

Του κάτω κόσμου τα πουλιά και τα παγώνια
με φως και νύχτα σου κεντούν μια φορεσιά
άνθρωποι τρίζουν κι ακονίζουν τα σαγόνια
πηδούν και τρέχουν και σε φτάνουν στα μισά

Birds of the Underworld

The time is drugged and lies in wait
in the narrow streets of the underworld to find you
and thirteen unemployed centuries have been seeking
your ark and your lifeblood to drink

Flagellants and clashing rocks await you
in the pitch black a sleepless bride keeps watch
and the Cyclades hang from her ears
and her bed is the lair of the murderer

The bitter words are hidden in the shell
the magic of the sea is hidden in the north
the little lamp in the house will be extinguished one day
and you will find neither door nor key

The birds and peacocks of the underworld
with light and darkness embroider a garment for you
people creak and sharpen their jaws
they leap and run and catch up with you halfway