Paroles et traduction Γιώργος Περού - Δύο Κόσμοι

Δύο Κόσμοι

Άνοιξε μια στιγμή τα σπλάχνα της η γη
Και βγήκαν μέσα απ' τη φωτιά οι Δύο Κόσμοι
Που πάνω τους δε μπόρεσε κανένας να σταθεί
Χωρίς να πέσει στο κενό που μεγαλώνει

Ο ένας ξόδεψε το φως σ' ένα κορμί
Κι ύστερα διάλεξε να μείνει στο σκοτάδι
Ο άλλος πήρε της αγάπης τη πληγή
Και με το αίμα πότισε ξανά τον Άδη

Με ποιόν θα πας και ποιόν θ' αφήσεις
Ποιόν θ' αρνηθείς, σε ποιόν θα ζήσεις...

Γεννήθηκαν μαζί στην πρώτη ανατολή
Πλασμένοι αλήθεια να βαδίσουν ενωμένοι
Μα κάποιος έσπειρε διχόνοια και ντροπή
Κι είναι από τότε μακρινοί και χωριμένοι

Όποιος θελήσει να γευτεί κι από τους δυο
Μαύρο κρασί θα του ναρκώσει τις αισθήσεις
Καπνός απλώθηκε παντού μυρίζει φονικό
Κι η λογική μας γέμισε με ψευδαισθήσεις

Με ποιόν θα πας και ποιόν θ' αφήσεις
Ποιόν θ' αρνηθείς, σε ποιόν θα ζήσεις
Με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις
Ποιους θ' αρνηθείς, με ποιους θα ζήσεις...

Έφτασε όμως επιτέλους η στιγμή
Να σμίξουν και να λυτρωθούν, να γίνουν Ένα
Τα μάγια λύθηκαν και κάποια Κυριακή
Οι Δύο Κόσμοι συναντήθηκαν για Σένα

ΜΑΝΕΣ ΜΠΕ'Ι'ΟΓΛΟΥ

"Αν μ' αρνηθείς δεν έχει πια ο κόσμος 'μπιστοσύνη
Ούτε θεός υπάρχει πια, ούτε δικαιοσύνη"

Two Worlds

The earth split open for a moment, my love,
And from the fire emerged Two Worlds, so bright,
Upon which no one could stand, it's true,
Without falling into the ever-growing void, you see.

One spent its light upon a single form, so fair,
And then chose to remain in darkness, lost in despair,
The other took love's wound, a painful plight,
And with its blood, watered Hades, day and night.

With whom will you go, and whom will you leave behind?
Whom will you deny, and with whom will you find your mind?

They were born together at the first sunrise, so grand,
Created in truth to walk hand in hand, across the land,
But someone sowed discord and shame, it's said,
And since then, they've been distant and misled.

Whoever wishes to taste from both, my dear,
Black wine will numb their senses, I fear,
Smoke has spread everywhere, a scent of dread,
And our logic is filled with illusions instead.

With whom will you go, and whom will you leave behind?
Whom will you deny, and with whom will you find your mind?
With whom will you go, and whom will you leave behind?
Whom will you deny, and with whom will your heart align?

But finally, the moment has arrived at last,
For them to unite and be free from the past,
The spells are broken, and on a Sunday, so divine,
The Two Worlds met for you, a love so fine.

MANES BEIOGLOU

"If you deny me, the world has no more trust, my sweet,
Neither God nor justice exists, our love incomplete."