Paroles et traduction Δημήτρης Μητροπάνος - Roza

Roza

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα

γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό

περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο

μα τα κελιά μας είναι χωριστά

σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά

Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις

σε ένα παραμύθι εφιαλτικό

φωνή εντόμου τώρα ειν′ η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή

τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι

πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός

περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ′ στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία

πώς η ιστορία γίνεται σιωπή

τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Roza

My lips are dry and drink-thirsty

they search for water on the asphalt

the vehicles pass by me
and you tell me the rain awaits us
and you pull me into the wet cabaret

We walk the same road together

but our cells are separate

we walk in a magic city
I don't want to know what we want anymore
it's enough for you to give me two kisses

You play me at roulette and lose me

in a nightmarish fairy tale

my voice is now an insect's voice
my life an intertwining plant
you cut me and throw me into the void

How need becomes history
how history becomes silence

how you look at me, Rosa, pale one
forgive me for not understanding
what the computers and the numbers say

My love made of coal and sulfur

how time has changed you

the vehicles pass over us
and I sleep on your side in the fog and the storm
hungry

How need becomes history

how history becomes silence

how you look at me, Rosa, pale one
forgive me for not understanding
what the computers and the numbers say