Paroles et traduction Διονύσης Σαββόπουλος - Μαύρη θάλασσα

Μαύρη θάλασσα

Τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα
φέρνουνε μηνύματα για μιαν αγάπη που 'χα
και στις φλέβες μου βαθιά μαύρη θάλασσα σαν αίμα
λέει λόγια πικραμένα
Κανένα πλάσμα του Θεού δε ζει σε τέτοιο βάθος
όπου σ' αγάπησα πολύ κι απόμεινα μονάχος
Μαύρη Θάλασσα κλειστή και ψυχή μου χαρισμένη
σ' όποιον πιο πολύ σε θέλει
Να πούμε λόγια άγρια, παράξενα κι ατόφια
σάβανα και χώματα στη μούρη της τη τζούφια
η φωνή της η σκληρή λιώνει σαν μεγάλο σώμα
μέσα στο δικό μου στόμα
Φταίνε τα τραγούδια του, φταίει κι ο λυράρης
μα φταίει κι ο ίδιος του ο λαός γιατί είναι μαραζιάρης
Μαύρη θάλασσα κλειστή, μακρινές μου πεδιάδες
πίσω από τις συμπληγάδες
Στα μάγια και στα όνειρα, καμπάνα και καντήλα
Πόλη, Βάρνα, Οδησσός, Κωστάντζα και Μπραΐλα
και σε χρόνο μυστικό σαν ηφαίστειο του Αίμου
λεγεώνες του πολέμου

Black Sea

The kids with the hair and with the black clothes
bring messages for a love that I had
and in my veins deep black sea like blood
says bitter words
No creature of God lives at such depth
where I loved you very much and I remained alone
Black Sea closed and my soul given
to whoever wants you more
Let's say wild, strange and genuine words
shrouds and soils on her hollow face
her hard voice melts like a large body
in my mouth
His songs are to blame, the lyre player is to blame
but his own people are to blame because they are depressed
Black sea closed, my distant plains
behind the Symplegades
In magic and dreams, bell and candle
City, Varna, Odessa, Constanta and Braila
and in secret time like a volcano of Aemus
war legions