Paroles et traduction Μαργαρίτα Ζορμπαλά - Δρόμοι Παλιοί

Δρόμοι Παλιοί

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα
Και μίσησα ατέλειωτα
Κάτω απ′ τους ίσκιους του σπιτιών να περπατώ
Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπες
Κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσια μου
Βρίσκω σε κάθε γωνιά
Κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε
Φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ,
ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
Κρατώντα μια σπίθα τρεμόσβηστη
Στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα
Χωρίς να γνωριζω κανένα
Κι ούτε κανένας, κι ούτε κανένας
Με γνώριζε, με γνώριζε

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα
Χωρίς να γνώριζω κανένα
Κι ούτε κανένας, κι ούτε κανένας
Με γνώριζε, με γνώριζε

Старые Дороги

Старые дороги, которые я любила
И бесконечно ненавидела
Под тенями домов бродить
Ночи возвращений неизбежных
И город мёртвый

Своё ничтожное присутствие
Нахожу на каждом углу
Дай мне тебя встретить когда-нибудь
Призрак потерянный моей страсти, а я,
забытая и непокорная брожу
Держа искру трепещущую
В моих влажных ладонях

И шла я по ночам
Никого не зная
И никто, и никто
Не знал меня, не знал меня

И шла я по ночам
Никого не зная
И никто, и никто
Не знал меня, не знал меня