Paroles et traduction Μιχάλης Χατζηγιάννης - Τα καράβια

Τα καράβια

Σαν χαράξει η αγάπη με σουγιά την καρδιά σου
Μην προσμένεις λιμάνι και παλάμη στεριάς
Θα 'ν' το κύμα η γη σου και η θάλασσα μάνα
Το καράβι σπαθί σου και κλωνάρι ελιάς

Της ζωής τα καράβια που λιμάνια δεν πιάνουν
Ειν' εκείνοι που ζούνε στα αιώνια πάθη
Κι όταν γέρνει ο ήλιος δε μετράνε τις μέρες
Τους αρκεί μια στιγμούλα στ' ανθρώπινα βάθη

Κι αν χτυπάνε οι μπόρες τα ψηλά τους τα ξάρτια
Σαν δυο μπράτσα τις παίρνουν, μ' έρωτα τις φιλούν
Αφού ετούτες θ' αντρώσουν το κορμί στο ταξίδι
Τη γαλήνη θα φέρουν και κρυφά θα χαθούν

Ειν' οι μπόρες κι οι αγάπες του ανθρώπου γιαλός
Κι όσοι πιάνουν λιμάνι, σάπιο είναι σκαρί
Τη ζωή τους γκρεμίζουν χίμαιρες παραμύθια
Και κανείς να τη χτίσει ξανά δεν μπορεί

Κι αν χτυπάνε οι μπόρες τα ψηλά τους τα ξάρτια
Σαν δυο μπράτσα τις παίρνουν, μ' έρωτα τις φιλούν
Αφού ετούτες θ' αντρώσουν το κορμί στο ταξίδι
Τη γαλήνη θα φέρουν και κρυφά θα χαθούν

Корабли

Когда любовь на рассвете, как финкой, пронзает сердце
Не жди, что корабль привезет тебя в гавань
Твоими землями станут волны, а морем - мать
Корабль - твой меч и ветвь оливкового дерева

Корабли жизни, что не знают пристани
Это те, кто живет вечными страстями
И когда заходит солнце, они не считают дни
Им достаточно одной секунды в человеческих глубинах

И если бури бьют по высоким мачтам
Они берут их в свои объятия и целуют с любовью
Потому что они укрепят тело в путешествии
Принесут спокойствие и тихо исчезнут

Бури и любовь - пристань для человека
А тот, кто бросил якорь, имеет гнилой корабль
Химерой и сказками они разрушают свою жизнь
И никто не может ее восстановить

И если бури бьют по высоким мачтам
Они берут их в свои объятия и целуют с любовью
Потому что они укрепят тело в путешествии
Принесут спокойствие и тихо исчезнут