Paroles et traduction Μιχάλης Χατζηγιάννης - Το μπαράκι

Το μπαράκι

Στο μπαράκι των ονείρων
Μη ζητάς να βρεις στροφή
Οι χειμώνες που περάσαν
Δε χωράνε επιστροφή
Κάθε αύριο και στράτα
Καθε μέρα και ρυθμός
Δε θα πω ποτέ σταμάτα
Όσο δεν είναι αριθμός

Στο μπαράκι των ονείρων
Ξεθωριάσαν οι μορφές
Κι όλα όσα μας προσμένουν
Δεν περνάνε απ' το χθες
Παιρνω χίονι, φτιάχνω άστρο
Κι από έρωτα παιδί
Ζω το μαύρο, ζω το άσπρο
Και σα φύγω θα 'μαι εκεί

Στο μπαράκι των ονείρων
Φόντο τώρα η βροχή
Στης αγάπης μας τις ώρες
Και στου τέλους την αρχή
Απ' τις αναμνήσεις χρώμα
Κι από των ματιών σου φως
Παίρνω απάντηση να δώσω
Που να χάθηκες και πως

Στο μπαράκι των ονείρων
Ξεθωριάσαν οι μορφές
Κι όλα όσα μας προσμένουν
Δεν περνάνε απ' το χθες
Παιρνω χίονι, φτιάχνω άστρο
Κι από έρωτα παιδί
Ζω το μαύρο, ζω το άσπρο
Και σα φύγω θα 'μαι εκεί

Παιρνω χίονι, φτιάχνω άστρο
Κι από έρωτα παιδί
Ζω το μαύρο, ζω το άσπρο
Και σα φύγω θα 'μαι εκεί

Бар

В баре моих грёз,
Не ищи пути назад.
Зимы, что прошли,
Не вернуть обратно, нет.
Каждый новый день — дорога,
Каждый день — свой ритм и лад.
Не скажу тебе "остановись",
Пока жизнь — не просто счёт.

В баре моих грёз
Лица потускнели, знаю.
И всё то, что ждёт нас впереди,
Не приходит из вчера.
Беру снег, творю звезду,
И из любви — дитя.
Живу чёрным, белым,
И когда уйду, останусь я.

В баре моих грёз
Фон теперь — дождя пелена.
В часах нашей любви,
И в начале самого конца.
Из воспоминаний — цвет,
Из твоих глаз — свет.
Нахожу ответ, чтобы дать,
Куда ты пропала, и как.

В баре моих грёз
Лица потускнели, знаю.
И всё то, что ждёт нас впереди,
Не приходит из вчера.
Беру снег, творю звезду,
И из любви — дитя.
Живу чёрным, белым,
И когда уйду, останусь я.

Беру снег, творю звезду,
И из любви — дитя.
Живу чёрным, белым,
И когда уйду, останусь я.