Stella - Σωκράτης Μάλαμας traduction en allemand

Stella

Στην υγρή σου κοιλιά επωάζεις φωτιά που με κάνει ζητιάνο
πόρτα κλειστή κι ασημένιο κελλί, δε σε φτάνω
σ′ αναπνέω γυμνός, σε θυμάμαι σκυφτός, κι απομένω μισός
σανίδι του κόσμου κρατά τη φυγή μου, σε θέλω δική μου

Στέλλα, το κλειδί που κρατάς φυλακή μ' έχει στείλει
Στέλλα, στα μπουκάλια της μπύρας με ψάχνουν οι φίλοι
Στέλλα, συγκρατήσου για λίγο αν είν′ ώρα να φύγω θα φύγω.

Στη θολή σου σκιά απομένουν τα βράδια αδειανά
το κορμί σου που σφύζει φωτιά που μ' αγγίζει, παγίδα που τρίζει
σ' αναπνέω γυμνός, σε θυμάμαι σκυφτός, κι απομένω μισός
σε κοιτάζω βουβός σε χαϊδεύω τρελός κι απομένω φτωχός

Στέλλα, το κλειδί που κρατάς φυλακή μ′ έχει στείλει
Στέλλα, στα μπουκάλια της μπύρας με ψάχνουν οι φίλοι
Στέλλα, συγκρατήσου για λίγο αν είν′ ώρα να φύγω θα φύγω.

Στη ζεστή σου φωλιά με τραβάς βιαστικά και με πνίγεις
στέκει ο χρόνος βουβός μας κοιτάει βιαστικός θες να φύγεις
με τη γλώσσα με παίρνεις βαθειά σου με σέρνεις και τρέμεις

Στέλλα, είν' αλλόκοτα εδώ κι από λάθος μπορεί να χαθώ
Είναι όμορφα εδώ κι από λάθος μπορεί να σωθώ
συγκρατήσου για λίγο, αν είν′ ώρα να φύγω, θα φύγω.

Stella

In deinem feuchten Schoß brütest du Feuer aus, das mich zum Bettler macht
verschlossene Tür und silberne Zelle, ich erreiche dich nicht
Ich atme dich nackt, erinnere mich an dich gebeugt, und bleibe halb zurück
Die Bühne der Welt hält meine Flucht, ich will dich für mich

Stella, der Schlüssel, den du hältst, hat mich ins Gefängnis geschickt
Stella, in den Bierflaschen suchen mich die Freunde
Stella, halt dich kurz zurück, wenn es Zeit ist zu gehen, werde ich gehen.

In deinem trüben Schatten bleiben die Abende leer
Dein Körper, der vor Feuer pulsiert, das mich berührt, eine Falle, die knarrt
Ich atme dich nackt, erinnere mich an dich gebeugt, und bleibe halb zurück
Ich sehe dich stumm an, streichle dich wie verrückt, und bleibe arm zurück

Stella, der Schlüssel, den du hältst, hat mich ins Gefängnis geschickt
Stella, in den Bierflaschen suchen mich die Freunde
Stella, halt dich kurz zurück, wenn es Zeit ist zu gehen, werde ich gehen.

In dein warmes Nest ziehst du mich hastig und erstickst mich
Die Zeit steht stumm, blickt uns hastig an, du willst gehen
Mit deiner Zunge nimmst du mich, ziehst mich tief in dich hinein und zitterst

Stella, es ist seltsam hier, und aus Versehen könnte ich mich verlieren
Es ist schön hier, und aus Versehen könnte ich gerettet werden
Halt dich kurz zurück, wenn es Zeit ist zu gehen, werde ich gehen.