Paroles et traduction Χάρις Αλεξίου - Megalosa

Megalosa

Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέμα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα την δίψα μου να δω... γιατί είμαι εδώ
Γιατί είμαι εδώ;
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στιλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι' άλλα μιλάμε. Πάντα γι' άλλους μιλάμε.

Πάντα γι' άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.

Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτουποταγή
Ηθοποιος παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δε σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Με μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι' άλλα μιλάμε.

Πάντα γι' άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε.

Μεγάλωσα
Σύνδεση otenet
Γλυκά απ' το Pallete
Μετά στα Silhouette
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι' άλλα
Βάλτο στα πόδια πονάει πολύ
Σε φτύνω, σε φιλώ δε σε πάω μα σ' αγαπώ
Παράνοια διάνοια επιφάνεια
Στεριά Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα... καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα... καλά μου δάκρυα
Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι' άλλα μιλάμε. Πάντα γι' άλλους μιλάμε

Πάντα γι' άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ' το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει.
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
"Kαλά να πάθει Καλά να πάθει Καλά να πάθει"
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει

Πάντα γι' άλλους μιλάμε έτσι δεν πονάμε έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα θα πει να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις με αυτό που σ' αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ' άλλους τ' άδικα
Να βλέπεις πρωινάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για τις ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
Να μην μπορείς χωρίς φραπέ

Πάντα γι' άλλους μιλάμε

Μεγάλωσα θα πει
Να' ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά σου να γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουνε για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα

I Grew Up

I grew up
In the city's monster's grasp
Drank fear in abundance, drank pollution, drank lies
Swallowed greasy words
Slipped away from my yearning to learn
Mocked my thirst to see... why am I here
Why am I here?
I grew up
With chemical feelings, a transactional style
With sympathetic glances
And pointless attempts to be good
Us?
Another "us", different "us"
We always talk about other things. We always talk about others.

We always talk about others so we don't feel pain, so we forget.

I grew up
A monster of the family
Meaningless politeness with false obedience
Child actor in the role of the adult
I'm not talking about violence, I'm talking about violation
Living through adolescence means war
With a muddy adolescence, in the filthy city
Then a neurotic adult
We always talk about other things.

We always talk about others so we don't feel pain, so we forget.

I grew up
OTENET connection
Sweets from Pallete
Then on to Silhouette
We cover our pains with food
Dreams crushed, later depression
A freak of the Ego, a shipwreck with bravado
Let's move on
Run away, it hurts too much
I spit on you, I kiss you, I don't want you, but I love you
Paranoia, intellect, surface
Land We reached land
Tears... my burning tears
The pain softens
Tears... my good tears
Biological cleansing
We always talk about other things. We always talk about others.

We always talk about others so we don't feel pain, so we forget.

I grew up
Love before Alpha
And below zero, my subconscious
Muddies its soil
Recycles my rotten fruits
I grew up
But the child cries
He doesn't know why he's to blame. He has nowhere to go.
He chews his nails and wets the sheets
Withdrawn for years in the depths of his manger
"He deserves it He deserves it He deserves it"
His mother shouts
She gives him milk, she scolds him
This is how she will raise him now

We always talk about others so we don't feel pain, so we forget.

Growing up means playing dumb
Living with absence
Becoming authority
Learning to laugh
And to be on guard
Making decisions
Losing is forbidden
Growing up means
Living with what makes you sick
Building more and more tiles
Taking out tons of trash
Blaming others unfairly
Watching morning shows
Listening faithfully to analyses
Thirsting for the news
Saying yes and saying no
Getting used to porn
Fighting on the couch
Not being able to live without frappé

We always talk about others

Growing up means
The upheaval comes
The times bring it to you
Your brains get scraped
You seek to nest
And you find oases
In the psychoses of others
Who have as their environment
The same faces as you
Knees bent
Dreams forgotten