Paroles et traduction Анна Герман - Ballada o niebie i ziemi

Otwarto drogę nam do gwiazd,
Już przyciągania zrzucamy brzemię,
Nadejdzie pora, przyjdzie czas,
Porzucić ziemię...
Znajdziemy może inny sens,
I inne szczęście będzie nam dane,
I zapomniemy, zapomniemy gorycz klęsk,
Wśród obcych planet.
A kiedy polecimy tam i za tęsknotą
Ruszymy w pościg,
Zaświeci stara ziemia,
Zaświeci nam,
Światłem miłości.
Westchniemy ziemio pusto nam,
Wśród nieskończonych świateł i cieni,
Zadamy starym, starym słowom kłamstw,
Nie tak jest w niebie, jako na ziemi.
Zgadniemy czego, czego nam jest brak
I zrozumiemy czego nam trzeba.
I zawołamy: to nie tak,
To nie tak,
Nie tak
Nie tak
Nie tak.
Za mało ziemi, żbyt dużo nieba.
Dalekie światło wezwie nas,
I powrócimy z czarnych przestrzenia,
W najdroższy niegasnący blask,
Niegasnący blask,
Niegasnący blask,
Jedynej ziemi,
Wiernej nam,
Jedynej ziemi,
Wiernej nam, wiernej ZIEMII.

Нам открыт путь к звездам,
Уже притяжения сбрасываем бремя,
Придет время, придет время,
Отказаться от Земли...
Может быть, мы найдем другой смысл,
И другое счастье будет дано нам,
И забудем, забудем горечь бедствий,
Среди чужих планет.
А когда полетим туда и по тоске
Мы пойдем в погоню.,
Загорится старая земля,
Светит нам,
Свет любви.
Мы вздохнем, земля пуста.,
Среди бесконечных огней и теней,
Мы зададим старые, старые слова лжи,
Это не так на небесах, как на земле.
Угадаем, чего нам не хватает
И мы поймем, что нам нужно.
И мы воскликнем: это не так,
Это не так,
Не так
Не так
Не так.
Слишком мало земли, слишком много неба.
Дальний свет призовет нас,
И мы вернемся с черным пространством,
В самом дорогом негасящем сиянии,
Негасящее сияние,
Негасящее сияние,
Единственной земли,
Верной нам,
Единственной земли,
Верной нам, верной земле.