สุดทางรักจุดพักรถ - กิตติศักดิ์ ไชยชนะ traduction en allemand

สุดทางรักจุดพักรถ

หัวใจอักเสบ
ต้องเข้ากรุงเทพให้แฟนรักษา
โรคคิดถึงมันถามหา
ไม่พบนานช้าอยากเห็นหน้าเธอ
ตีตั๋ว ป.2 ตามใจเรียกร้องว่าอยากเจอ
ตามองทางนั่งฝันถึงเธอ
คนที่เสนอว่ารักให้รอ

ลูกเนียงลูกตอ เอาดาษมาห่อใส่ลังไปให้
หอบเอารักมาทั้งใจ
เก็บความห่วงใยไปให้เกินพอ
ไม่ได้โทรหา ไม่บอกล่วงหน้าให้คอยรอ
หวังเซอร์ไพร์สให้น้ำตาคลอ
พอตื่นเช้ามาได้เจอหน้ากัน

แต่ต้องตะลึง พอรถถึงจุดจอดทานข้าว
สองตาเหลือบเห็นแฟนสาว
ก้าวลงจากรถอีกคัน
จับมือควงแขน กับหนุ่มมาดแมนคนนั้น
ตัวชาหน้ามืดขาสั่น
หัวใจสะท้านน้ำตาไหลพราก

เก็บใจอักเสบ
ไม่ไปกรุงเทพตีตั๋วกลับบ้าน
นอนหลบหน้าคนโดยสาร
เก็บซ่อนอาการของคนอกหัก
ตั้งใจไปหาอยู่กับหลวงตาท่านสักพัก
รอวันหายจากแผลช้ำหนัก
เพราะสุดทางรักแค่จุดพักรถ

เก็บใจอักเสบ
ไม่ไปกรุงเทพตีตั๋วกลับบ้าน
นอนหลบหน้าคนโดยสาร
เก็บซ่อนอาการของคนอกหัก
ตั้งใจไปหาอยู่กับหลวงตาท่านสักพัก
รอวันหายจากแผลช้ำหนัก
เพราะสุดทางรักแค่จุดพักรถ

Endstation der Liebe am Rastplatz

Mein Herz ist entzündet,
ich muss nach Bangkok, damit meine Freundin es heilt.
Die Krankheit des Vermissens sucht mich heim,
ich habe dich lange nicht gesehen, ich will dein Gesicht sehen.
Ich kaufe ein P.2-Ticket, mein Herz ruft danach, dich zu sehen.
Meine Augen blicken auf die Straße, ich sitze da und träume von dir,
diejenige, die mir ihre Liebe anbot und mich bat zu warten.

Luk Niang und Luk To, in Papier gewickelt, in eine Kiste gelegt, um sie dir zu bringen.
Ich bringe meine ganze Liebe mit,
ich habe mehr als genug Sorge für dich eingepackt.
Ich habe nicht angerufen, habe dir nicht vorab Bescheid gesagt.
Ich hoffte, dich zu überraschen, bis dir Freudentränen kommen,
damit wir uns gleich am Morgen sehen.

Aber ich musste erstarren, als der Bus am Rastplatz für die Mahlzeit ankam.
Meine beiden Augen erblickten meine Freundin,
wie sie aus einem anderen Bus stieg.
Hand in Hand, Arm in Arm mit diesem schneidigen Mann.
Mein Körper wurde taub, mir wurde schwarz vor Augen, meine Beine zitterten,
mein Herz bebte, Tränen strömten.

Ich packe mein entzündetes Herz ein,
ich fahre nicht nach Bangkok, kaufe ein Ticket zurück nach Hause.
Ich liege da und verstecke mein Gesicht vor den anderen Fahrgästen,
verberge die Anzeichen eines Mannes mit gebrochenem Herzen.
Ich nehme mir vor, zu Luang Ta zu gehen und eine Weile bei ihm zu bleiben,
warte auf den Tag, an dem die tiefe Wunde heilt,
denn die Endstation der Liebe war nur der Rastplatz.

Ich packe mein entzündetes Herz ein,
ich fahre nicht nach Bangkok, kaufe ein Ticket zurück nach Hause.
Ich liege da und verstecke mein Gesicht vor den anderen Fahrgästen,
verberge die Anzeichen eines Mannes mit gebrochenem Herzen.
Ich nehme mir vor, zu Luang Ta zu gehen und eine Weile bei ihm zu bleiben,
warte auf den Tag, an dem die tiefe Wunde heilt,
denn die Endstation der Liebe war nur der Rastplatz.