หนุ่มลำมูล - คาราบาว traduction en allemand

หนุ่มลำมูล

ทิวไม้... เรียงรายริมนํ้าแม่มูล
ขุ่นสีปูนเสียงแคนเจื้อยแจ้วแว่วมา
สายนํ้า... คํ่าลงรินไหลเอื่อยช้า
เป็นสัญญาว่าลมหนาวถึงคราวย่างเยือน

โปรยควันไฟ... เป็นสายคลุมไม้ปลายนา
เหลืองทาบทา... โค้งรวงรอเคียวเรียวเลือน
ลมโบก... แผ่วเบากล่าวชํ้ายํ้าเตือน
เรียกหนุ่มนาคืนเฮือน
ลับเคียวไว้เกี่ยวรวงนอน

โอ้ว่าหนาว... ยามนี้น้องนางเนื้อนิ่ม
แก้มเต็มอิ่ม... อาบนวลแม่มูลขุ่นโคลน
แม้งานน้องหนัก ก็ยังอบอุ่นอ่อนโยน
สวยสดกันทั้งตําบล
ด้วยแรงแห่งงานบ้านนา

กลับมาแล้ว มาแล้วอ้ายกลับมาแล้ว
ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว ดังแว่ววอนเว้ามาแต่ไกล
คิดฮอดบ้าน คิดฮอดนวลนางที่จากไป
อ้ายไม่ขอลาไกลจะเคียงกายช่วยเฮ็ดไร่เฮ็ดนา

ทิวไม้... เรียงรายริมนํ้าแม่มูล
ขุ่นสีปูนเสียงแคนเจื้อยแจ้วแว่วมา
สายนํ้า... คํ่าลงรินไหลเอื่อยช้า
เป็นสัญญาว่าลมหนาวถึงคราวย่างเยือน

โอ้ว่าหนาว... ยามนี้น้องนางเนื้อนิ่ม
แก้มเต็มอิ่ม... อาบนวลแม่มูลขุ่นโคลน
แม้งานน้องหนัก ก็ยังอบอุ่นอ่อนโยน
สวยสดกันทั้งตําบล
ด้วยแรงแห่งงานบ้านนา

บ่ไปไสศรีไพรเนื้อแพรของพี่
ข้าวกล้าคงดี... ปีนี้มีนํ้าทํานา
สองมืออ้าย... หัวใจยังปรารถนา
ด้วยศรัทธาจากหนุ่มนา ลุ่มแม่นํ้ามูล
ด้วยศรัทธา... จากหนุ่มนา ลุ่มแม่นํ้ามูล
ด้วยศรัทธา... จากหนุ่มนา ลุ่มแม่นํ้ามูล
ด้วยศรัทธา... จากหนุ่มนา ลุ่มแม่นํ้ามูล

Der Junge vom Mun-Fluss

Baumreihen... säumen das Ufer des Mun-Flusses,
dessen Wasser lehmfarben ist, während der Klang der Khaen-Flöte sanft erklingt.
Der Fluss... fließt am Abend träge dahin,
ein Zeichen, dass der kühle Wind die Zeit der Wanderung ankündigt.

Rauchschwaden... ziehen wie Schleier über die Bäume am Ende des Feldes,
gelb gefärbt... beugen sich die Ähren, auf die Sichel wartend.
Der Wind... weht sanft und flüstert mahnend,
ruft den jungen Mann vom Feld nach Hause,
die Sichel wegzulegen und sich auszuruhen.

Oh, wie kalt... ist es jetzt, meine Liebste mit der zarten Haut,
mit den vollen Wangen... gebadet im schlammigen Wasser des Mun.
Auch wenn deine Arbeit schwer ist, strahlst du Wärme und Sanftmut aus,
ihr seid alle so schön im ganzen Dorf,
durch die Kraft der Arbeit auf dem Feld.

Ich bin zurück, ich bin zurück, mein Schatz, ich bin zurück,
rufe ich laut, meine Stimme klingt wie ein Flehen aus der Ferne.
Ich vermisse mein Zuhause, vermisse meine Liebste, die ich verlassen habe,
ich werde dich nicht mehr verlassen, werde an deiner Seite sein und dir bei der Feldarbeit helfen.

Baumreihen... säumen das Ufer des Mun-Flusses,
dessen Wasser lehmfarben ist, während der Klang der Khaen-Flöte sanft erklingt.
Der Fluss... fließt am Abend träge dahin,
ein Zeichen, dass der kühle Wind die Zeit der Wanderung ankündigt.

Oh, wie kalt... ist es jetzt, meine Liebste mit der zarten Haut,
mit den vollen Wangen... gebadet im schlammigen Wasser des Mun.
Auch wenn deine Arbeit schwer ist, strahlst du Wärme und Sanftmut aus,
ihr seid alle so schön im ganzen Dorf,
durch die Kraft der Arbeit auf dem Feld.

Ich gehe nirgendwohin, Sri Prai, mein Schatz,
der Reis wird gut gedeihen... dieses Jahr haben wir Wasser für die Felder.
Meine beiden Hände... mein Herz sehnt sich danach,
mit dem Glauben eines jungen Mannes vom Mun-Fluss.
Mit dem Glauben... eines jungen Mannes vom Mun-Fluss.
Mit dem Glauben... eines jungen Mannes vom Mun-Fluss.
Mit dem Glauben... eines jungen Mannes vom Mun-Fluss.