รองเท้า - ญาญ่า หญิง traduction en allemand

รองเท้า

เมื่อฉันต้องทนเหนื่อย เพราะเจอเรื่องราวต่าง ๆ
จะหลบผู้คนให้ห่าง ซุกตัวที่ห้องเก่า ๆ
เหลือบไปที่มุมหนึ่ง สิ่งที่เห็นก็มีเพียงแต่รองเท้า
ก็แค่รองเท้าเก่า ๆ ที่อยู่เป็นเพื่อนใจ

ก็ใช้สวมมาจนเก่า ฉันพามันเดินมาไกล
จะผ่านหนทางใดใด ก็ยังไม่มีเสียงบ่น
และมันก็เต็มใจ จะเรียนรู้ความเป็นจริงจากถนน
พบมาทุกอย่าง แต่กลับไม่หวั่นไหว

รองเท้าเจ้าเอย เจ้าคงเหน็ดเหนื่อย
พาฉันและผู้คน ให้เดินก้าวไป
รองเท้าเจ้าเอย เจ้าจะทุกข์ จะร้อน
จะท้ออย่างฉันบ้างหรือเปล่า

ก็รู้ว่ามันไม่ตอบ ไม่เคยกังวลอะไร
แค่ทำหน้าที่มันไป เหมือนเดิมที่เคยทุกวัน
สิ่งที่ต้องเป็นไป จะไปฝืนก็ต้องเป็นอยู่อย่างนั้น
ถึงจะแสนเหนื่อย ต้องอยู่สู้ต่อไป

รองเท้าเจ้าเอย เจ้าคงเหน็ดเหนื่อย
พาฉันและผู้คน ให้เดินก้าวไป
รองเท้าเจ้าเอย เจ้าจะทุกข์ จะร้อน
จะท้ออย่างฉันบ้างหรือเปล่า

เจ้าคงรู้ (เจ้าคงรู้) เจ้าคงเห็น (เจ้าคงเห็น)
วันที่ฉันต้องทนเสียใจ
และวันนั้น (และวันนั้น) ถึงวันนี้ (ถึงวันนี้)
มีกี่ครั้งฉันเคยพลั้งพลาดไป

ฉันยังค้น (ฉันยังค้น) ฉันยังหา (ฉันยังหา)
ยังไม่ถึงที่เคยตั้งใจ
ฉันยังคิด (ฉันยังคิด) ฉันยังหวัง (ฉันยังหวัง)
ว่าจะพบในสิ่งที่ฝันสักวันหนึ่ง

รองเท้าเจ้าเอย เจ้าคงเหน็ดเหนื่อย
พาฉันและผู้คน ให้เดินก้าวไป
รองเท้าเจ้าเอย เจ้าจะทุกข์ จะร้อน
จะท้ออย่างฉันบ้างหรือเปล่า

พรุ่งนี้ฉันยังจะอยู่ เพื่อเจอเรื่องราวต่าง ๆ
จะไปพบเจอทุกอย่าง ด้วยความเข้าใจกว่าเก่า
สิ่งที่ฉันแน่ใจ คือพรุ่งนี้ฉันจะไปกับรองเท้า
จะสวมรองเท้าเก่า ที่แบกทั้งตัวฉัน
ฉันไม่เหนื่อยที่แบกแค่ความฝัน

Schuhe

Wenn ich erschöpft bin von all den Dingen, die geschehen,
ziehe ich mich von den Leuten zurück, verkrieche mich in meinem alten Zimmer.
Ich blicke in eine Ecke, und alles, was ich sehe, sind nur Schuhe,
nur alte Schuhe, die mir Gesellschaft leisten.

Ich habe sie getragen, bis sie alt wurden, ich habe sie weit gebracht,
egal welchen Weg wir gingen, sie haben sich nie beschwert.
Und sie waren bereit, die Realität der Straße kennenzulernen,
haben alles erlebt, doch blieben unerschütterlich.

Oh Schuhe, meine lieben Schuhe, ihr müsst müde sein,
mich und die Menschen vorwärtszutragen.
Oh Schuhe, meine lieben Schuhe, leidet ihr, fühlt ihr die Hitze,
seid ihr manchmal entmutigt wie ich?

Ich weiß, sie antworten nicht, machen sich nie Sorgen,
tun einfach ihre Pflicht, wie jeden Tag.
Was geschehen muss, wird geschehen, auch wenn man sich dagegen sträubt,
auch wenn es sehr anstrengend ist, muss man weiterkämpfen.

Oh Schuhe, meine lieben Schuhe, ihr müsst müde sein,
mich und die Menschen vorwärtszutragen.
Oh Schuhe, meine lieben Schuhe, leidet ihr, fühlt ihr die Hitze,
seid ihr manchmal entmutigt wie ich?

Ihr wisst sicher (Ihr wisst sicher), ihr seht sicher (ihr seht sicher),
die Tage, an denen ich traurig sein musste.
Und damals (und damals) bis heute (bis heute),
wie oft habe ich Fehler gemacht?

Ich suche noch (ich suche noch), ich suche noch (ich suche noch),
habe noch nicht erreicht, was ich mir vorgenommen habe.
Ich denke noch (ich denke noch), ich hoffe noch (ich hoffe noch),
dass ich eines Tages finden werde, wovon ich träume.

Oh Schuhe, meine lieben Schuhe, ihr müsst müde sein,
mich und die Menschen vorwärtszutragen.
Oh Schuhe, meine lieben Schuhe, leidet ihr, fühlt ihr die Hitze,
seid ihr manchmal entmutigt wie ich?

Morgen werde ich noch hier sein, um neuen Dingen zu begegnen,
werde allem mit mehr Verständnis als zuvor begegnen.
Was ich sicher weiß, ist, dass ich morgen mit den Schuhen gehen werde,
werde die alten Schuhe anziehen, die mein ganzes Ich tragen.
Dann werde ich nicht müde sein, nur meinen Traum zu tragen.