Jao Nay (Live at Impact Arena, Bangkok, 2023) - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ traduction en allemand

Jao Nay (Live at Impact Arena, Bangkok, 2023)

บ้านเราตั้งอยู่บนแผ่นดินนี้
ที่นาที่ทำกินอยู่ตรงนี้ แต่มีอะไรล่อใจอยู่
เจ้านายผู้รู้บอกมีโรงงานใหญ่ อยากซื้อที่ดินไป
แล้วจะได้ทำงานในโรงงานนั้น

ชีวิตที่เคยเจอตลอดมา
เจ้านาฬิกาไม่เคยอาศัย
เรื่องเวลาพึ่งพาไก่
จูงควายเดินตามถนน
พอออกไปสู่นาอากาศแจ่มใส
ดินโคลนปลักควาย ที่เคยไหลหลง

วิถีชีวิตบัดนี้มาเปลี่ยนไป
จากเคยสบาย กลับกลายเป็นเร่งร้อน
เข้าทำงานเป็นกะเป็นเวลา
ชุดชาวนา มาเปลี่ยนเป็นแบบฟอร์ม
กลิ่นไอดินไอหญ้าเคยดมดอม
เปลี่ยนเป็นสารเคมี จากปล่องควันร้อนๆ

เพื่อนของฉันหลับไปแล้วไม่ยอมตื่น
เจ้านายบอกว่ามันป่วย ตายไปเอง
เพื่อนของฉันหลับไปแล้วไม่ยอมตื่น
เจ้านายบอกว่ามันป่วย ตายไปเอง
วิถีชีวิตบัดนี้มาเปลี่ยนไป
จากเคยสบาย กลับกลายเป็นเร่งร้อน
เข้าทำงานเป็นกะเป็นเวลา
ชุดชาวนา มาเปลี่ยนเป็นแบบฟอร์ม
กลิ่นไอดินไอหญ้าเคยดมดอม
เปลี่ยนเป็นสารเคมี จากปล่องควันร้อนๆ

เพื่อนของฉันหลับไปแล้วไม่ยอมตื่น
เจ้านายบอกว่ามันป่วย ตายไปเอง
เพื่อนของฉันหลับไปแล้วไม่ยอมตื่น
เจ้านายบอกว่ามันป่วย ตายไปเอง

เพื่อนค่อยทะยอยตายตามกันไป
ผู้หลักผู้ใหญ่ท่านไม่เร่งร้อน
อยากให้เมืองรุ่งเรืองก่อน
ส่วนสิ่งแวดล้อมจะเป็นยังไง
ค่อยตามคอยแก้ไป
ลูกหลานรุ่นใหม่ เชิญมารับกรรมต่อ

Jao Nay (Live in der Impact Arena, Bangkok, 2023)

Unser Haus steht auf diesem Land
Die Felder, die wir hier bewirtschaften, doch da ist eine Verlockung
Der weise Chef sagt, eine große Fabrik will das Land kaufen
Und dann Arbeit in eben jener Fabrik finden

Das Leben, das ich stets gewohnt war
Herr Uhr war nie Teil davon
Bei der Zeit verließ ich mich auf den Hahn
Führte den Büffel die Straße entlang
Draußen auf dem Feld, klare Lüfte umfingen mich
Schlammiger Boden, Büffel, die sich verliefen

Die Lebensart hat sich nun gewandelt
Einst so gelassen, nun ist alles Hetze
Schichtarbeit, strikt nach der Uhr
Bauernkleider weichen Uniformen
Den Duft von Erde und Gras, den ich atmete
Wurde zu Chemiedunst aus heißen Schloten

Mein Freund schlief ein und wacht nicht mehr
Der Chef sagt, er war krank, starb von selbst
Mein Freund schlief ein und wacht nicht mehr
Der Chef sagt, er war krank, starb von selbst
Die Lebensart hat sich nun gewandelt
Einst so gelassen, nun ist alles Hetze
Schichtarbeit, strikt nach der Uhr
Bauernkleider weichen Uniformen
Den Duft von Erde und Gras, den ich atmete
Wurde zu Chemiedunst aus heißen Schloten

Mein Freund schlief ein und wacht nicht mehr
Der Chef sagt, er war krank, starb von selbst
Mein Freund schlief ein und wacht nicht mehr
Der Chef sagt, er war krank, starb von selbst

Freunde sterben nun einer nach dem andern
Die Ältesten, sie haben keine Eile
Wollen zuerst die Stadt blühen sehen
Was die Umwelt betrifft – was wird sein?
Später wird man das schon richten
Die junge Folgegeneration mag das Erbe übernehmen