Paroles et traduction พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - หนุ่มน้อย

หนุ่มน้อย

เขาเดินเข้าออก ในซอยทุกวัน
เพื่อนฝูงทุกคน ต่างรักไคร่เขา
ทุกทุกตอนเช้า แต่งตัวไปเรียน
ไม่เคยจะเกจะขาด

พ่อแม่ภูมิใจมีลูกผู้ชาย เอาการเอางานเอาเรียน
ก็ชีวิตนี้ ดั่งไม้ไกล้ฝั่ง
หวังพึ่งพาลูกชายคนเดียว
โอ โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
โอ โอ โอ เจ้าเด็กหนุ่มของแม่

ตกเย็นเลิกเรียน กลับบ้านตามเคย
ห้อยโหนรถเมล์อย่างเก่า
นึกถึงกับข้าว บนจานใบเก่า
มีแม่กับพ่อล้อมวง
แต่แล้วทันใด โลกมืดดับไป
มีสัตว์ร้ายมองดูคล้ายว่าเป็นคน
ทำร้ายร่างกาย รุมตีจนตาย
แล้วสลายร่างหายในหมู่คน

โอ โอ โอเจ้าเด็กหนุ่มของพ่อ
โอ โอ โอเจ้าเด็กหนุ่มของแม่
...ดนตรี...
พ่อแม่รู้ข่าวร้ายร่ำร้องแทบวางวาย
กลิ้งเกลือกลง กับกองเลือดของลูก
ลูกฉันทำอะไรเขายังไม่ควรตาย
หนุ่มน้อยผู้มี อนาคตไกล

แค่สีเสื้อไม่เหมือนคำสอนแต่ปางไหน
นี่สีใคร นั้นสีมึง นี่สีกู
ความหวังพังทลายแต่นี้จะอยู่อย่างไร
เพราะดวงใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย
โอ โอ โอ โอ โอ โอ

พ่อแม่รู้ข่าวร้ายร่ำร้องแทบวางวาย
กลิ้งเกลือกลง กับกองเลือดของลูก
ลูกฉันทำอะไรเขายังไม่ควรตาย
หนุ่มน้อยผู้มี อนาคตไกล

แค่สีเสื้อไม่เหมือนคำสอนแต่ปางไหน
นี่สีใคร นั้นสีมึง นี่สีกู
ความหวังพังทลายแต่นี้จะอยู่อย่างไร
เพราะดวงใจเพียงดวงเดียวแหลกสลาย
โอ โอ โอ โอ โอ โอ

ตั้งแต่บัดนี้ ไม่มีอีกแล้ว
เด็กหนุ่มคนดี ประจำซอย
พ่อแม่ก็หาย ครอบครัวสลาย
ไม่สายทุกคนก็ลืม
โอ โอ โอ.
โอ โอ โอ.
โอ โอ โอ.
โอ โอ โอ.
โอ โอ โอ.

Юноша

Он ходил по этой улице каждый день,
Все друзья любили и уважали его.
Каждое утро, собираясь в школу,
Он никогда не пропускал занятий.

Родители гордились своим сыном, прилежным и старательным.
Ведь эта жизнь, как дерево у берега,
Вся надежда на единственного сына.
О, о, о, мальчик мой, сынок,
О, о, о, мальчик мой, родной.

Вечером, после школы, он возвращался домой, как обычно,
Ехал в старом, скрипучем автобусе.
Думал об ужине, о старой тарелке,
О том, как мама с папой соберутся за столом.
Но вдруг мир померк,
Появились звери, похожие на людей.
Избили его до смерти,
И растворились в толпе.

О, о, о, мальчик мой, сынок,
О, о, о, мальчик мой, родной.
...Музыка...
Родители, узнав страшную новость, рыдали в отчаянии,
Сыпали соль на кровь своего ребенка.
"Что он им сделал? Он не заслужил смерти!"
Юноша с таким светлым будущим...

Всего лишь цвет рубашки не такой, как учили с давних пор,
Это чей цвет? Это твой цвет! А это мой!
Надежды рухнули, как теперь жить?
Ведь единственное сердце разбито вдребезги.
О, о, о, о, о, о.

Родители, узнав страшную новость, рыдали в отчаянии,
Сыпали соль на кровь своего ребенка.
"Что он им сделал? Он не заслужил смерти!"
Юноша с таким светлым будущим...

Всего лишь цвет рубашки не такой, как учили с давних пор,
Это чей цвет? Это твой цвет! А это мой!
Надежды рухнули, как теперь жить?
Ведь единственное сердце разбито вдребезги.
О, о, о, о, о, о.

С этого дня его больше нет,
Хорошего парня с нашей улицы.
Родители исчезли, семья разрушена,
И скоро все забудут.
О, о, о.
О, о, о.
О, о, о.
О, о, о.
О, о, о.