ของใคร (Black) - Live - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ traduction en allemand

ของใคร (Black) - Live

ฟังตั้งแต่เล็กจนเติบโต
สะสมโมโหจนโตใหญ่
แผ่นดินด้ามขวานเป็นของใคร
คนไทยสยามมายึดเอา

เข้าไปฝึกฝนประสบการณ์
เกิดความชำนาญในการฆ่า
ระบง ระเบิดใครผ่านมา
แผ่นดินของข้า ฆ่าให้ตาย

เกิดเป็นเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ป้องแผ่นดินไว้หัวใจสั่ง
อาสาเข้าพื้นที่รุงรัง
ร้อยพันปัญหา ไม่เข้าใจ

สองฝ่ายฟาดฟันเข้าหักหาญ
ต่างก็ต้องการแผ่นดินไว้
พงเผ่าชาติพันธุ์เรื่องของใคร
ต่างไม่สนใจ จะเอาแผ่นดินนี้

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

คุยกันดีไหมเปิดดวงใจ
ต้องการยังไงพระคุณท่าน
เพียงหยุดฆ่าฟัน ฆ่ากันได้ไหม
แผ่นดินทุกที่โลกสร้างมา
มนุษย์อุตส่าห์ยื้อแย่งกัน
ของแกของฉัน ของใครกันหนอ

ตายตก ตกตายไปมากมาย
รอศพสุดท้ายอีกกี่คน
มืดมน มืดมน มืดมน มืดมน

Wem gehört es (Schwarz) - Live

Von klein auf gehört, bis ich erwachsen war,
Wut angesammelt, bis ich groß wurde.
Wem gehört das Land der Axt?
Die Thai-Siam kamen und nahmen es sich.

Hineingegangen, um Erfahrungen zu sammeln,
entwickelte eine Fertigkeit im Töten.
Fallen, Bomben, wer auch immer vorbeikommt,
mein Land, töte sie, bis sie sterben.

Geboren als Fleisch und Blut der thailändischen Nation,
das Herz befiehlt, das Land zu schützen.
Freiwillig in das chaotische Gebiet gegangen,
tausend Probleme, ich verstehe nicht.

Zwei Seiten schlagen aufeinander ein, kämpfen erbittert,
jede will das Land für sich behalten.
Stamm, Ethnie, wessen Angelegenheit ist das?
Niemand kümmert sich, sie wollen dieses Land.

Sprechen wir gut miteinander, öffnen wir unsere Herzen?
Was wünscht Ihr, meine Verehrten?
Könnt Ihr einfach aufhören zu morden, Euch gegenseitig zu töten?
Alles Land hat die Welt erschaffen,
die Menschen mühen sich ab, darum zu kämpfen.
Deins, meins, wem gehört es denn nur?

Sprechen wir gut miteinander, öffnen wir unsere Herzen?
Was wünscht Ihr, meine Verehrten?
Könnt Ihr einfach aufhören zu morden, Euch gegenseitig zu töten?
Alles Land hat die Welt erschaffen,
die Menschen mühen sich ab, darum zu kämpfen.
Deins, meins, wem gehört es denn nur?

Viele sind gestorben, gefallen, so viele,
auf wie viele letzte Leichen warten wir noch?
Dunkelheit, Dunkelheit, Dunkelheit, Dunkelheit.