มือปืน - Live - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ traduction en allemand

มือปืน - Live

.ฟางเส้นสุดท้าย
ตอนตะวันบ่ายคล้อยลงมา
นายสั่งให้ลงมือฆ่า
เด็กตาดำๆ ศรัทธาสลาย
ความเป็นตาย ไล่เรียงเป็นฉาก
จากเริ่มถึงนี้ยิ่งนาน
เหนี่ยวไกปืน
เหยียบศพข้ามไปคว้าเอาเงิน
ข้ามความจนที่ฉันหนีหน้า
ปากกัดตีนถีบเรื่อยมา
ตีรันฟันแทง
แกร่งกล้าหนุ่มกระทง
ไม่เคยลี้หนีใจผู้ใด
แรงมาเราก็แรงไป
กัดแก่งแย่งชิงก้อนเงิน
จนพบกับนาย
ผู้มากหลายด้วยบารมีเงิน
ยิ่งใหญ่คับเมือง
ทุกคนต้องก้มหัวมือกุมต่ำ
ฝากตัวรับใช้นาย
เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย
ส่งไปสู่ความตาย
ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ
ศพแรกผ่านไป
ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป
หลงผิดคิดภาคภูมิใจ
ก่อนเดินมาถึงวันนี้.

.เด็กโชคร้าย
เขาเห็นนายซื้อขายกัญชา
นายมองแล้วส่งสายตา
ฉันผวาใจตกลงตีน
ไปตายเสียเถิด
หันปืนเข้าหาหัวนาย
เหนี่ยวไกแล้วฉันโล่งใจ
ได้กลิ่นไอของความดีงาม
ฝากตัวรับใช้นาย
เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย
ส่งไปสู่ความตาย
ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ
ศพแรกผ่านไป
ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป
หลงผิดคิดภาคภูมิใจ
ก่อนเดินมาถึงวันนี้
นี่คือครั้งหนึ่งที่ภูมิใจ
ว่าฉันยังเป็นมนุษย์
หัวใจลอยล่องไปแสนไกล
ขอตกตายด้วยมือตัวเอง

Der Auftragskiller - Live

.Der letzte Strohhalm
Als die Nachmittagssonne unterging,
Befahl der Boss mir, zu töten
Ein unschuldiges Kind, der Glaube zerbrach.
Leben und Tod, zogen vorüber wie Szenen.
Vom Anfang bis jetzt, eine lange Zeit.
Ich drückte den Abzug,
Stieg über Leichen, um das Geld zu greifen,
Über die Armut, vor der ich floh.
Kämpfte mit Händen und Füßen immer weiter,
Schlagen, stechen, kämpfen.
Ein starker, mutiger junger Mann.
Ich wich nie vor jemandem zurück.
Kam Gewalt, gab ich Gewalt zurück,
Kämpfte und riss um Geldstücke.
Bis ich den Boss traf,
Der durch Geld viel Macht besaß,
So mächtig, er beherrschte die Stadt.
Jeder musste den Kopf senken, die Hände demütig gefaltet.
Ich stellte mich in seinen Dienst,
Pustete denen den Kopf weg, die seinem Weg im Wege standen,
Schickte sie in den Tod.
Mein Ruf wurde berühmt.
Die erste Leiche war erledigt,
Die zweite, die dritte Leiche folgten langsam.
Verirrt, fühlte ich mich stolz,
Bevor ich bis zum heutigen Tag gelangte.

.Das unglückliche Kind.
Es sah den Boss beim Cannabis-Handel.
Der Boss blickte und gab mir ein Zeichen.
Ich erschrak, mein Herz sank mir in die Hose.
Soll er doch sterben!
Ich richtete die Waffe auf den Kopf des Bosses.
Drückte ab, und ich fühlte mich erleichtert.
Spürte den Hauch von Güte.
Ich stellte mich in seinen Dienst,
Pustete denen den Kopf weg, die seinem Weg im Wege standen,
Schickte sie in den Tod.
Mein Ruf wurde berühmt.
Die erste Leiche war erledigt,
Die zweite, die dritte Leiche folgten langsam.
Verirrt, fühlte ich mich stolz,
Bevor ich bis zum heutigen Tag gelangte.
Dies ist ein Moment, auf den ich stolz bin,
Dass ich noch ein Mensch bin.
Mein Herz schwebt weit, weit davon.
Lass mich durch meine eigene Hand sterben.