Paroles et traduction พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ - อยู่ตรงนี้

อยู่ตรงนี้

วานนี้ยังมีเธอ
อยู่ตรงนั้นตรงนี้เสมอ เดินมาเดินไป
ไม่เคยหันเหไปไหน
อยู่ตรงกลางหว่างใจไปไหน ก็มีเธออยู่
อยู่ตรงนั้นมานาน
อยู่ในความรู้สึก สำนึกในใจว่ารัก
ยามเช้าสดชื่นเสมอ
จะมีเธอตื่นขึ้นพร้อมเช้าไปสู้กับงาน
แยกทางชั่วครั้งชั่วคราว
ออกดิ้นรนมือสาวเท้าวางไว้รองชีวิต
แต่เธอไปไม่ลา ไม่มีเธอกลับมา ไม่มีแม้เสียง
นึกถึงเธอบอกกับฉัน มีแต่ความตายเท่านั้น
ที่จะพรากเราไปจากกันได้
วันนี้คนที่เรารักมาจากเราไป
ความตายพรากเธอไปไหนใครเล่าจะรู้
เธอคงจะเหงาเคว้งคว้างคงเศร้าสับสน
ผู้คนมากมายความตายใยเลือกเอาเธอ
ไปแล้วไม่มีหวนคืน
แต่เธอไปไม่ลา ไม่มีเธอกลับมา ไม่มีแม้เสียง
วันนี้คนที่เรารักมาจากเราไป
ความตายพรากเธอไปไหนใครเล่าจะรู้
เธอคงจะเหงาเคว้งคว้างคงเศร้าสับสน
ผู้คนมากมายความตายใยเลือกเอาเธอ
ไปแล้วไม่มีหวนกลับ
วันนี้ฉันไม่มีเธอ
ไม่อยากเผลอใจคิดชีวิตจะเป็นอย่างไร
วันนี้ฉันไม่มีเธอ
ไม่อยากเผลอใจคิดชีวิตจะเป็นอย่างไร

Здесь

Вчера ты ещё была со мной,
Здесь, рядом, всегда. Ходила туда-сюда,
Никогда не отворачивалась,
Была в самом центре моего сердца, куда бы я ни шёл, ты была там.
Так долго ты была рядом,
В моих чувствах, в моём сознании, в моей любви.
Каждое утро было радостным,
Ты просыпалась вместе со мной, готовая к новому дню.
Мы расставались лишь на время,
Чтобы бороться за жизнь, работать не покладая рук.
Но ты ушла, не попрощавшись. Ты не вернулась. Нет даже звука...
Ты говорила мне, что только смерть
Может разлучить нас.
Сегодня та, которую я люблю, ушла от меня.
Смерть забрала тебя. Куда? Кто знает...
Тебе, наверное, одиноко и страшно, грустно и пусто.
Столько людей вокруг, почему смерть выбрала именно тебя?
Ты ушла безвозвратно.
Но ты ушла, не попрощавшись. Ты не вернулась. Нет даже звука...
Сегодня та, которую я люблю, ушла от меня.
Смерть забрала тебя. Куда? Кто знает...
Тебе, наверное, одиноко и страшно, грустно и пусто.
Столько людей вокруг, почему смерть выбрала именно тебя?
Ты ушла, и нет возврата.
Сегодня у меня нет тебя.
Не хочу думать о том, как мне жить дальше.
Сегодня у меня нет тебя.
Не хочу думать о том, как мне жить дальше.