ฉันฝัน - พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ traduction en allemand

ฉันฝัน

ฉันฝันว่าเธอ ยังอยู่ตรงนั้น
ฉันฝัน ว่าเป็นดังเดิม
เรารักกันมากเหลือเกิน
มากเกินจะกล่าวลา
ก็เคยมีคนรักคอยรักคอยห่วง
กลับเป็นว่าไม่มีใคร
ยามใดอ่อนไหว
เอาใจและคอยปลอบโยน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นมายาวนาน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นจนเพลิดเพลิน
แม้ยามวิ่งยามเดิน
ง่วงนอนต้องคอยมองกัน
ในชีวิตจริง
ไม่เป็นดั่งฝัน
คืนวันจมกับความเหงา
ทนเศร้าเดียวดาย
ไม่มีแม้ใครเช็ดน้ำตา
เพราะมันเป็นอย่างนั้นมายาวนาน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นจนเพลิดเพลิน
แม้ยามวิ่งยามเดิน
ง่วงนอนต้องคอยมองกัน
ฉันฝันว่าเธอยังอยู่ตรงนั้น
ฉันฝันว่าเป็นดังเดิม
เรารักกันมากเหลือเกิน
มากเกินจะกล่าวลา
เรารักกันมากเหลือเกิน
มากเกินจะกล่าวลา
เพราะมันเป็นอย่างนั้นมายาวนาน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นจนเพลิดเพลิน
แม้ยามวิ่งยามเดิน
ง่วงนอนต้องคอยมองกัน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นมายาวนาน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นจนเพลิดเพลิน
แม้ยามวิ่งยามเดิน
ง่วงนอนต้องคอยมองกัน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นมายาวนาน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นจนเพลิดเพลิน
แม้ยามวิ่งยามเดิน
ง่วงนอนต้องคอยมองกัน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นมายาวนาน
เพราะมันเป็นอย่างนั้นจนเพลิดเพลิน
แม้ยามวิ่งยามเดิน
ง่วงนอน...

Ich träume

Ich träume, dass du noch da bist
Ich träume, es ist wie früher
Wir liebten uns so sehr
Zu sehr, um Lebewohl zu sagen
Ich hatte einst eine Liebste, die mich stets liebte und umsorgte
Jetzt ist es so, dass niemand da ist
Wenn ich schwach bin
Um mich zu verwöhnen und stets zu trösten
Denn so war es eine lange Zeit
Denn so war es, bis wir uns darin verloren
Selbst beim Laufen, beim Gehen
Wenn wir müde wurden, mussten wir uns ansehen
Im wahren Leben
Ist es nicht wie im Traum
Tage und Nächte versinken in Einsamkeit
Ich ertrage die Trauer allein
Niemand ist auch nur da, um meine Tränen zu trocknen
Denn so war es eine lange Zeit
Denn so war es, bis wir uns darin verloren
Selbst beim Laufen, beim Gehen
Wenn wir müde wurden, mussten wir uns ansehen
Ich träume, dass du noch da bist
Ich träume, es ist wie früher
Wir liebten uns so sehr
Zu sehr, um Lebewohl zu sagen
Wir liebten uns so sehr
Zu sehr, um Lebewohl zu sagen
Denn so war es eine lange Zeit
Denn so war es, bis wir uns darin verloren
Selbst beim Laufen, beim Gehen
Wenn wir müde wurden, mussten wir uns ansehen
Denn so war es eine lange Zeit
Denn so war es, bis wir uns darin verloren
Selbst beim Laufen, beim Gehen
Wenn wir müde wurden, mussten wir uns ansehen
Denn so war es eine lange Zeit
Denn so war es, bis wir uns darin verloren
Selbst beim Laufen, beim Gehen
Wenn wir müde wurden, mussten wir uns ansehen
Denn so war es eine lange Zeit
Denn so war es, bis wir uns darin verloren
Selbst beim Laufen, beim Gehen
Wenn wir müde wurden...