Paroles et traduction มนต์แคน แก่นคูน - ลำล่อง...บ้านเฮาหนาวแล้วบ่

ลำล่อง...บ้านเฮาหนาวแล้วบ่

ล่ะมาบัดนี้ ยามมีฝนสั่งฟ้าเอิ้นลาหมู่เด้อฝูงปลา
ข้าวอยู่นาขจีเขียว กองใบยามลมต้อง
ล่ะน้ำเต็มนา ปลามาบ้อน มาออนซอนขึ้นมันม่วน
ล่ะฟังเสียงฟ้าฮ้องฮวน คือสิลาจากแล้วว่าปีหน้าจังพบกัน เอ๋ย
ล่ะทุ่งอีสานยามนี้นั้น เห็นแล้วม่วนชวนหลงใหล
ยืนคันแทแนมไกลไกล นกไก่นาถลาล่อน
ล่ะเบิ่งพุ้นแหม พ่อใหญ่สาเพิ่นลงต้อน
ไปดักปลาบ่อนนาลุ่ม ข้าวแตกกอเขียวจุมกุ่ม
เสียงปลาเข็งดีดบ้อน ปลาซิวน้อยกะแฮงหลาย เอ๋ย

ล่ะคิดฮอดเด้ คิดฮอดน้องและอ้ายผู้ไกลถิ่นดินอีสาน
ไปทำงานอยู่เมืองไกล อยู่จั่งใด๋เอ๋ย น้อทางพุ้น
ล่ะข่าวทีวีซางมาวุ่น มีหลายซุมวุ่นหลายฝ่าย
ล่ะคันลำบากอยู่เมืองใหญ่
กลับอีสานบ้านเค้ามากินข้าวแม่นบายปลา
แล้วอยู่บ่อนใด๋ในแผ่นหล้า สิสุขทอดอกเฮือนเฮา
ยามใจเหงาให้คืนนา จ้ำป่นปลาก็สุขล้น
ชีวิตคนไทบ้านคนอีสานเว้ากันง่าย
มาเบิ่งเด้อยามตะเว็นค่อยบ่าย กอข้าวเขียวแสงแดดต้อง
โอ้ยมองแล้วกะแฮงงาม แล้วฝูงหมู่ปลาเต้นตื่นน้ำคันแทกิ่วสิบืนหนี

ปลาข่อตี้บืนตกหลุมพ่อใหญ่สาเพิ่นดักไว้
ล่ะแถวนาเทิงนาใต้ แนมไปไสน้ำล้นปรี่
เสียดายเด้ ปลาลูกคอกกะลงลี
เสียงพ่อลุงแม่ป้าเพิ่นถามทวงแม่นข่าวคราว
ล่ะถามข่าวถึงลูกเต้าสิมาบ่ออกพรรษา
ฝากเงินมาให้พอปุ๋ย แหน่บ่หนอลูกชายโต้น
ล่ะหน่อยบ่โดนเสียงกลองแลง ญาคูเจ้าดังมาก้องฮวนๆ

ได้ฟังแล้วซางมาม่วนคือดนตรีกล่อมทุ่ง เอ๋ยฟังแล้วแฮงสะออน เอ๋ย
ล่ะนี่หล่ะคำค่าก้อนท้องถิ่นดินอีสาน เป็นวิมานของคนจน
แม่นนั่งโพนกะสุขล้ำ ล่ะยามฝนลาปลาพอน้ำไหลลงซออยู่ก้นลี
กลับมาเด้อน้องพี่ แต่งชุดสีน้อโก้โก้
มาเดินผ่ายมายท่งนาเด้อคนไคเด้อ เด้อแฟนเด้อ

Drifting... Is it cold at home?

Now, when the rain comes, the sky calls out to the fish, my love.
The rice in the fields is lush and green, the leaves rustling in the wind.
The fields are full of water, the fish are coming up, it's so much fun to see them.
I hear the thunder roar, it seems like we're saying goodbye until next year, my dear.
The Isan fields now, they're beautiful and captivating.
Standing in the distance, the birds are flying around.
Look there, the old man is going down to the pond.
He's going to catch fish in the low fields, the rice is growing tall and thick.
The sound of the fish bouncing, even the small ones are strong, my love.

I think of you, I think of you, my love, and of those far from Isan.
Working in the city, how are you, my love?
The news on TV is so busy, there's so much going on.
If you're struggling in the big city,
Come back to Isan, to our home, to eat my mother's food and have fresh fish.
Where in the world can you find happiness like being at home?
When you feel lonely, come back to the fields, cook some fish and you'll be happy.
The life of an Isan farmer is simple, my love.
Look, as the sun begins to set, the green rice shines in the sunlight.
Oh, it's so beautiful, and the fish are swimming in the water, afraid of the shadows.

The fish that are swimming are falling into the traps the old man set.
All around the fields, the water is rushing.
It's a shame that the young fish are falling in too.
I hear the old folks asking about you, my love.
They're asking if you'll come back for the end of the Buddhist lent.
Send some money for fertilizer, my son, they say.
And the sound of the drums echoes in the evening, my love.

It's like a music concert in the fields, my love, it makes me feel so happy.
This is the true value of our Isan home, a paradise for the poor.
Sitting on the porch, we are happy, even when the rains stop and the fish go back to the deep pools.
Come back, my love, put on your nicest clothes.
Let's walk through the rice fields together, my love.