หัวใจเปื้อนดิน - เสถียร ทำมือ traduction en allemand

หัวใจเปื้อนดิน

เรียนจบแค่ต่ำ ๆ
อาชีพที่ทำเลยห้อยต่องแต่ง
เกิดเป็นคนขายแรง ทำงานตำแหน่ง
รับจ้างแลกเงิน

เดินทางจาก ตจว.
เข้า กทม. แบบพอกะเทิน
กินอยู่ขาด ๆ เขิน ๆ
คือเส้นทางเดิน ของคนชาวดิน

ทำงานแค่พออยู่ อดอิ่มรับรู้อยู่ในหัวใจ
เป็นประชาชนคนไทย
ยุคที่รายได้แทบไม่พอกิน

ยืนสู้เมื่อยังไม่ตาย
หามาก็ใช้ผลัดผ่อนหนี้สิน
เขาเรียกว่าคนเปื้อนดิน
หยาดเหงื่อหลั่งริน แลกเงินแลกงาน

หัวใจเปื้อนดิน วัน ๆ ได้ยินแต่คำถากถาง
เขาเห็นว่าเป็นลูกจ้าง
ก็เลยเอาเปรียบเราอยู่ทุกวัน

จะไปนอนหน้ารัฐสภา
กลัวเจอปัญหา จับม็อบชนกัน
อยากไปฟ้อง กระทรวงแรงงาน
รายได้ต่อวันไม่พอใช้จ่าย

ยังคิดถึงไออุ่น
งานบ้าน งานบุญที่ได้จากมา
ไม่นานพี่จะกลับบ้านนา ให้รอหน่อยน้องยา
จะไปอยู่เคียงกาย เก็บเงินได้พอเป็นทุน
ใช้จ่ายได้หมุน ครอบครัวอยู่สบาย
ชีวิตที่เหลือบั้นปลาย ขออยู่ขอตาย
ที่บ้านเกิดเมืองนอน

หัวใจเปื้อนดิน วัน ๆ ได้ยินแต่คำถากถาง
เขาเห็นว่าเป็นลูกจ้าง
ก็เลยเอาเปรียบเราอยู่ทุกวัน

จะไปนอนหน้ารัฐสภา
กลัวเจอปัญหา จับม็อบชนกัน
อยากไปฟ้อง กระทรวงแรงงาน
รายได้ต่อวันไม่พอใช้จ่าย

ยังคิดถึงไออุ่น
งานบ้าน งานบุญที่ได้จากมา
ไม่นานพี่จะกลับบ้านนา ให้รอหน่อยน้องยา
จะไปอยู่เคียงกาย เก็บเงินได้พอเป็นทุน
ใช้จ่ายได้หมุน ครอบครัวอยู่สบาย
ชีวิตที่เหลือบั้นปลาย ขออยู่ขอตาย
ที่บ้านเกิดเมืองนอน

ชีวิตที่เหลือบั้นปลาย
ขออยู่ขอตาย ที่บ้านเกิดเมืองนอน

Herz mit Erde befleckt

Nur einen niedrigen Abschluss gemacht,
die Arbeit, die ich mache, ist daher unsicher und wackelig.
Geboren, um meine Arbeitskraft zu verkaufen, arbeite in einer Position
als Tagelöhner für Geld.

Von der Provinz gereist,
nach Bangkok gekommen, gerade so über die Runden.
Leben und Essen ist knapp und manchmal beschämend,
das ist der Lebensweg der einfachen Leute vom Lande.

Arbeite nur genug zum Überleben, Hunger und Sättigung spüre ich tief im Herzen.
Bin ein Bürger Thailands,
in einer Zeit, in der das Einkommen kaum zum Leben reicht.

Kämpfe weiter, solange ich lebe,
verdiene und gebe aus, zahle Schulden ab.
Man nennt uns Menschen, die mit Erde befleckt sind,
Schweißtropfen fließen im Tausch für Geld und Arbeit.

Herz mit Erde befleckt, jeden Tag höre ich nur Spott.
Sie sehen mich nur als Angestellten,
deshalb nutzen sie mich jeden Tag aus.

Ich würde ja vor dem Parlament protestieren,
habe aber Angst vor Problemen, vor Zusammenstößen von Demonstranten.
Möchte mich beim Arbeitsministerium beschweren,
das tägliche Einkommen reicht nicht zum Ausgeben.

Ich vermisse immer noch die Wärme,
die Feste zu Hause, die religiösen Feiern, die ich verlassen habe.
Nicht lange, dann komme ich zurück ins Dorf, warte ein wenig, meine Liebste,
ich werde an deiner Seite sein. Spare genug Geld als Kapital,
damit wir wirtschaften können, die Familie gut leben kann.
Den Rest meines Lebens, am Ende, möchte ich leben und sterben
in meiner Heimatstadt, meinem Geburtsort.

Herz mit Erde befleckt, jeden Tag höre ich nur Spott.
Sie sehen mich nur als Angestellten,
deshalb nutzen sie mich jeden Tag aus.

Ich würde ja vor dem Parlament protestieren,
habe aber Angst vor Problemen, vor Zusammenstößen von Demonstranten.
Möchte mich beim Arbeitsministerium beschweren,
das tägliche Einkommen reicht nicht zum Ausgeben.

Ich vermisse immer noch die Wärme,
die Feste zu Hause, die religiösen Feiern, die ich verlassen habe.
Nicht lange, dann komme ich zurück ins Dorf, warte ein wenig, meine Liebste,
ich werde an deiner Seite sein. Spare genug Geld als Kapital,
damit wir wirtschaften können, die Familie gut leben kann.
Den Rest meines Lebens, am Ende, möchte ich leben und sterben
in meiner Heimatstadt, meinem Geburtsort.

Den Rest meines Lebens, am Ende,
möchte ich leben und sterben in meiner Heimatstadt, meinem Geburtsort.