Paroles et traduction დაგდაგანი - Hitleri Mtvareze

Hitleri Mtvareze

ზოგჯერ მინდა მოგიკითხო
რას შვები და როგორ ხარ
ეგებ ამდენი წლის მერე
შენ სადღაც ზღვის ფსკერზე ხარ
ეგებ ფეხები გაფშიკე
როცა წერდი პოემას
ეძებდი მთავარ პერსონაჟს
მაგრამ სულ კარგავდი აზრს
ეგებ მთვარზე შენ ცხოვრობ
სადაც იყო ჰიტლერი
როცა სტალინის მოთხოვნით
მოიგონეს სელფები
შრიალებენ ღამით მხოლოდ
ბოძებზე მავთულები
და ცას შუაზე გვიყოფენ
მათში მყოფი სულები
♪
მეზღვაური მიდის ცაში
შვილებს ემშვიდობება
მახსოვს ტიროდი შენ მაშინ
შენ არ გემახსოვრება
როცა ჩავქრებით ხორცით
და მუხლებში გადავტყდებით
აღარ გავიხსენებთ წყენას
შვილებს დავავიწყდებით
ეგებ მთვარზე შენ ცხოვრობ
სადაც იყო ჰიტლერი
როცა სტალინის მოთხოვნით
მოიგონეს სელფები
შრიალებენ ღამით მხოლოდ
ბოძებზე მავთულები
და ცას შუაზე გვიყოფენ
მათში მყოფი სულები
♪
და ჩვენს გაყიდვანდელ გმირებს
ჭიქით მოვიხსენიებთ
თითქოს სხვა დროებში მოკვდნენ
დღეს აღარ ვაწყენინებთ
შენს თვალებში ვიყურები
როგორც სახლის ფანჯრებში
აღარავინ დარჩა წმინდა
ციფრულ საიქიოში
ეგებ მთვარზე შენ ცხოვრობ
სადაც იყო ჰიტლერი
როცა სტალინის მოთხოვნით
მოიგონეს სელფები
შრიალებენ ღამით მხოლოდ
ველზე მავთულხლართები
და ცას შუაზე გვიყოფენ
მათში მყოფი სულები
ეგებ მთვარეზე შენ მოკვდი
ფანტაზიის მხარეში
როდესაც ერთად დავკარგეთ
რწმენა ჩვენ ჩვენს თავებში
და აღარ გვყავს ღმერთი ცაში
არც გაყიდულ გულებში
და ზეიმის დროს ჩვენ ვტირით
ერთად სრულ სიჩუმეში

Гитлер на Луне

Иногда мне хочется тебя навестить,
Узнать, как ты и как твои дела.
Может быть, спустя столько лет,
Ты где-то на дне морском.
Может быть, ноги отказали,
Когда ты писал поэму,
Искал главного героя,
Но всё теряло смысл.
Может быть, ты живешь на Луне,
Где был Гитлер,
Когда по просьбе Сталина
Изобрели селфи.
Шуршат по ночам только
Провода на столбах,
И небо делят пополам
Души, заключенные в них.
♪
Моряк уходит в небо,
Прощается с детьми.
Помню, ты плакала тогда,
Ты не вспомнишь.
Когда мы угаснем плотью
И сломаемся на части,
Больше не будем вспоминать обиды,
Забудем о детях.
Может быть, ты живешь на Луне,
Где был Гитлер,
Когда по просьбе Сталина
Изобрели селфи.
Шуршат по ночам только
Провода на столбах,
И небо делят пополам
Души, заключенные в них.
♪
И наших продажных героев
Помянем горькой чаркой.
Кажется, их убили в другие времена,
Сегодня мы их не виним.
Я смотрю в твои глаза,
Как в окна дома.
Не осталось никого святого
В цифровом загробном мире.
Может быть, ты живешь на Луне,
Где был Гитлер,
Когда по просьбе Сталина
Изобрели селфи.
Шуршат по ночам только
Провода на столбах,
И небо делят пополам
Души, заключенные в них.
Может быть, ты умерла на Луне,
В стране фантазий,
Когда мы вместе потеряли
Веру в себя.
И у нас больше нет бога на небесах,
Ни в проданных сердцах.
И во время праздника мы плачем,
Вместе, в полной тишине.