Bezaar - Abjeez перевод на немецкий

Bezaar

می دونم با این حرفا تلخ میشه خلق خوبت
این همه دعام کردی همش میشه حرومت

می دونم فکر و ذکرت با اینا میشه شلوغ
به جاش نمی بندمت به قسم های دروغ

نمی خوام دعوت کنی منو باز به حریمت
بنشونیمم رو سر اون سفره ی نعیمت
فقط می خوام که من رو به حال خود بذاری
تنها قسمت می دم دست از سرم برداری
نه لطف کن و نه خوبی نه محبت به زور
و هم نه پشت سرم گناهامو هی بشور
اگه گناهی کردم تقاصشو پس میدم
مرسی از این دلسوزی اما نشو وکیلم

شاید حق با تو باشه زندگی کرده اخمم
اگه دلسوزی دارم نمک نپاش رو زخمم
شاید تو آزادیتو فروختی با بردگی
به ضمانت امر روال روزمرگی
شاید بی تعلقی می کنه تو رو تهدید
شاید تو خوب می ترسی از حس شک و تردید
بذار منم بمونم تو غفلت و رذالت
بذار شب و روزمو بفروشم به بطالت

بذار برم جهنم و تا ابد بسوزم
بذار بگن تا آخر من هم میشه رفوزم
بذار بگن مثل خشت حقیر و بی ارزشم
تو چرا حرص می خوری دردشو من می کشم

بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار

بذار ولی بدونم که من نموندم تو خواب
بدونم این خشت منم نه سایه ش توی آفتاب

بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار
بذار بذار بذار بذار

بذار به حال خودم باشم

Freedom

Bezaar

Ich weiß, diese Worte verbittern deine gute Laune,
All meine Gebete für dich werden umsonst sein.

Ich weiß, deine Gedanken werden dadurch durcheinandergebracht,
Dafür binde ich dich nicht an falsche Schwüre.

Ich will nicht, dass du mich wieder in dein Heiligtum einlädst,
Mich an deinen Tisch der Gnade setzt.
Ich will nur, dass du mich in Ruhe lässt,
Ich bitte dich nur, lass mich in Frieden.
Keine Gunst, keine Güte, keine erzwungene Zuneigung,
Und wasch meine Sünden nicht hinter meinem Rücken rein.
Wenn ich gesündigt habe, werde ich dafür bezahlen,
Danke für dein Mitgefühl, aber werde nicht mein Anwalt.

Vielleicht hast du Recht, das Leben hat mich verbittert,
Wenn du Mitgefühl hast, streu kein Salz in meine Wunden.
Vielleicht hast du deine Freiheit gegen Sklaverei eingetauscht,
Als Garantie für den Ablauf des Alltags.
Vielleicht macht dich die Ungebundenheit unsicher,
Vielleicht fürchtest du dich vor dem Gefühl des Zweifels.
Lass mich in meiner Nachlässigkeit und Gemeinheit bleiben,
Lass mich meine Tage und Nächte an die Nichtigkeit verkaufen.

Lass mich zur Hölle fahren und für immer brennen,
Lass sie sagen, dass ich am Ende versagen werde,
Lass sie sagen, ich sei wie ein Lehmziegel, wertlos und gering,
Warum regst du dich auf? Ich werde den Schmerz ertragen.

Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass

Aber lass mich wissen, dass ich nicht im Schlaf verblieben bin,
Wissen, dass ich dieser Lehmziegel bin, nicht sein Schatten in der Sonne.

Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass
Lass, lass, lass, lass

Lass mich ich selbst sein.

Freiheit