Текст песни и перевод на немецкий Coma - Ekhart

Ekhart

Czas ostatnich już nocy schyłku lata
Wiem, że od lat nie mieliśmy o czym porozmawiać
Nie wiem, czy znasz mnożące się dzieło swojej woli
Bardzo bym chciał powoli o wszystkim Ci przypomnieć
Napewno kształty, barwy, dzwięk, smak
Napewno zapach czerwcowego dnia
Napewno zarys ogólnego tła
To dobry pomysł
Napewno wiara, że istnieje świat
Napewno wieczny i, że nawet ja
Jeżeli zechcę mogę trafić tam
To dobry pomysł
Patrz, jak cudnie przelewa sie urodzaj
Cały ten świat bezkarnie przewlekła hipertrofia
Nawet, jeśli tylko błoto i przedwieczny kurz
Krążą ponad głową, nawet, jeśli umarł Bóg
Każdy proton tęskni za istotą absolutu
Żal, istotnie mi będzie pozostawić
Wszystko, co sam w przypływie nadmiaru powołałeś
Dopiero wódkę i ogórków smak
Dopiero formy obcowania ciał
Dopiero pięknie zmarnowanych lat
Poznałem słodycz
Dopiero prawdę, że na krótki czas
Dopiero jestem, przeczuwając jak
Za chwilę zniknę, by kolejny raz
Już nie odrodzić się
Nawet, jeśli tylko błoto i przedwieczny kurz
Krążą ponad głową, nawet, jeśli umarł Bóg
Każdy proton tęskni za istotą absolutu

Jeszcze nasycam się powietrzem
Oddechy przenajświętsze karmią serce przez nos
Później, późnym popołudniem
Gdy cienie będą dłuższe i smutniejsze niż są
Później, przeczuwam to podskórnie
Wszystko nagle utnie się, przemieli na proch
Jeszcze pocieszam się, że jestem
Rozkoszne czując dreszcze od nadmiaru i żądz
Jeszcze nasycam się powietrzem
Oddechy przenajświętsze karmią serce przez nos
Później, późnym popołudniem
Gdy cienie będą dłuższe i smutniejsze niż są
Później, przeczuwam to podskórnie
Wszystko nagle utnie się, przemieli na proch
Jeszcze pocieszam się, że jestem
Rozkoszne czując dreszcze od nadmiaru i żądz

Ekhart

Die Zeit der letzten Nächte des Spätsommers
Ich weiß, dass wir seit Jahren nichts mehr zu besprechen hatten
Ich weiß nicht, ob du das wachsende Werk deines Willens kennst
Ich möchte dich so gerne langsam an alles erinnern
Sicherlich an die Formen, Farben, Klänge, den Geschmack
Sicherlich an den Duft eines Junitages
Sicherlich an den Umriss des allgemeinen Hintergrunds
Das ist eine gute Idee
Sicherlich der Glaube, dass es eine Welt gibt
Sicherlich eine ewige, und dass sogar ich
Wenn ich will, dorthin gelangen kann
Das ist eine gute Idee
Sieh, wie wunderbar sich die Fülle ergießt
Diese ganze Welt, eine ungestrafte, langwierige Hypertrophie
Auch wenn nur Schlamm und uralter Staub
Über dem Kopf kreisen, auch wenn Gott gestorben ist
Jedes Proton sehnt sich nach dem Wesen des Absoluten
Es wird mir wirklich leid tun, das zu verlassen
Alles, was du selbst im Überfluss erschaffen hast
Erst den Geschmack von Wodka und Gurken
Erst die Formen der körperlichen Vereinigung
Erst die Schönheit der vergeudeten Jahre
Habe ich die Süße erkannt
Erst die Wahrheit, dass ich nur für kurze Zeit
Hier bin, ahnend, wie ich
Gleich verschwinden werde, um ein weiteres Mal
Nicht wiedergeboren zu werden
Auch wenn nur Schlamm und uralter Staub
Über dem Kopf kreisen, auch wenn Gott gestorben ist
Jedes Proton sehnt sich nach dem Wesen des Absoluten

Noch sättige ich mich an der Luft
Die heiligsten Atemzüge nähren das Herz durch die Nase
Später, am späten Nachmittag
Wenn die Schatten länger und trauriger sind als jetzt
Später, ich ahne es unterschwellig
Wird alles plötzlich enden, zu Staub zermahlen
Noch tröste ich mich damit, dass ich bin
Genieße die wonnigen Schauer des Überflusses und der Begierden
Noch sättige ich mich an der Luft
Die heiligsten Atemzüge nähren das Herz durch die Nase
Später, am späten Nachmittag
Wenn die Schatten länger und trauriger sind als jetzt
Später, ich ahne es unterschwellig
Wird alles plötzlich enden, zu Staub zermahlen
Noch tröste ich mich damit, dass ich bin
Genieße die wonnigen Schauer des Überflusses und der Begierden