Giao Linh - Dấu Chân Kỷ Niệm - перевод текста песни на немецкий

Dấu Chân Kỷ Niệm - Giao Linhперевод на немецкий




Dấu Chân Kỷ Niệm
Spuren der Erinnerung
Chuyện tình đôi mươi chan chứa không bao giờ vơi như dòng suối tình êm ái
Die Liebe mit zwanzig ist unerschöpflich, wie ein sanfter Liebesbach
anh em, còn ai, còn ai nữa đã yêu nhau trong cuộc đời?
Da sind du und ich, wer sonst, wer sonst noch hat sich im Leben so geliebt?
Chuyện mình từ một chiều dừng chân trú mưa
Unsere Geschichte begann an einem Nachmittag, als wir Schutz vor dem Regen suchten
Ta bên nhau nhìn công viên đổ
Wir standen nebeneinander und sahen den Park mit den fallenden Blättern
Tuy chưa quen sao tình như đã?
Obwohl wir uns kaum kannten, fühlte es sich an, als ob wir uns schon ewig liebten
Dẫu ngoài còn e
Auch wenn wir noch schüchtern waren
Trời làm mưa tuôn nên khiến xui anh gặp em cho mình kết lời hẹn ước
Der Regen brachte uns zusammen, ließ mich dich treffen, damit wir uns ewige Treue schwören konnten
Cớ sao trời cho tình yêu rồi ngăn cách, mấy ai không rơi lệ sầu?
Warum nur gab uns der Himmel die Liebe und trennte uns dann, wer könnte da nicht in Tränen ausbrechen?
Tình vừa nồng thì vừa được tin xót thương
Die Liebe war gerade erst entflammt, als die schmerzliche Nachricht kam
Anh ra đi về bên kia cõi đời
Du bist gegangen, auf die andere Seite des Lebens
Xe tang lăn buồn trong lòng phố vắng
Der Leichenwagen rollte traurig durch die leeren Straßen
Khóc anh âm thầm
Ich weinte leise um dich
Ôi anh về đâu? Vùi lấp mối duyên đầu
Oh, wohin bist du gegangen? Hast unsere junge Liebe begraben
Anh ơi còn đâu, tuổi xuân mình đang chớm
Mein Liebster, wo bist du, unsere Jugend war doch gerade erst aufgeblüht
Nay anh về đâu? Về thế giới xa nào?
Wohin bist du gegangen? In welche ferne Welt?
Cho đời hiu hắt như nghĩa trang
Hast das Leben so trostlos wie einen Friedhof gemacht
Một mình bước, em đến công viên ngày xưa nghe làn gió buồn xao xác
Einsam gehe ich zu dem Park von damals, höre den traurigen Wind wehen
Ngỡ linh hồn anh tựa theo ngàn cơn gió oán than khóc duyên ban đầu
Ich glaube, deine Seele schwebt in den Winden, klagt und trauert um unser junges Glück
Này vườn kỷ niệm ngày ta mới quen
Dies ist der Garten der Erinnerung, wo wir uns kennenlernten
Đây công viên chiều xưa thêu mối tình
Dies ist der Park, wo unsere Liebe erblühte
Nay không anh, vườn hoang buồn xác
Jetzt ohne dich ist der Garten öde und verlassen
Nghĩa trang lạnh lùng
Der Friedhof ist kalt und einsam
Nay anh về đâu? Về thế giới xa nào?
Wohin bist du gegangen? In welche ferne Welt?
Cho đời hiu hắt như nghĩa trang
Hast das Leben so trostlos wie einen Friedhof gemacht
Một mình bước, em đến công viên ngày xưa nghe làn gió buồn xao xác
Einsam gehe ich zu dem Park von damals, höre den traurigen Wind wehen
Ngỡ linh hồn anh tựa theo ngàn cơn gió oán than khóc duyên ban đầu
Ich glaube, deine Seele schwebt in den Winden, klagt und trauert um unser junges Glück
Này vườn kỷ niệm ngày ta mới quen
Dies ist der Garten der Erinnerung, wo wir uns kennenlernten
Đây công viên chiều xưa thêu mối tình
Dies ist der Park, wo unsere Liebe erblühte
Nay không anh vườn hoang buồn xác
Jetzt ohne dich ist der Garten öde und verlassen
Nghĩa trang lạnh lùng
Der Friedhof ist kalt und einsam





Авторы: Manh Phat, Thanh Phuong


Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.