ทิ้งนามาสร้างฝัน - มนต์แคน แก่นคูน перевод на немецкий

ทิ้งนามาสร้างฝัน

ฝนทิ้มฟ้าเมื่อกลางพรรษา น้ำนาเหือดหาย
ปลาข่อนดิ้นตาย ควายบักตู้เคี้ยวเอื้องเฟืองแห้ง
นกแจนแวนฮ้อง งอยง่าก้านของส่งข่าวฝนแล้ง
ตกไกลแล้วน้องานแต่ง นากะแล้งเงินแห้งกระเป๋า
มันอุกอั่งเอ้า ข้าวอยู่เล้าเหลือน้อยร่อยหรอ
ธกส เพิ่นมาย่อขอคืนเงินเก่า
อยู่บ้านบ่ได้ ไปหาทำงานมาใช้หนี้เขา
ค่าดองคึดต่อขายข้าวเลยบ่สมเว้า นำเจ้าจั๊กหน่อย
กระเป๋าเสื้อผ้า พาดขึ้นใส่บ่าอำลานาร้าง
รถแล่นตามทาง ส่องนอกหน้าต่างนั่งเหมอใจลอย
บ่ฮู้มื้อใด๋สิได้คืนมาหาคนที่คอย
ชีวิตบ่มีสิทธิ์ถอยคือจอกแหนลอยไปตามน้ำไหล
ต่อจากนี้ไป ความหวังตั้งไว้ฝากโชคชะตา
ดิ้นรนค้นหาทางข้างหน้า จั๊กเป็นจังได๋
แม่นได้คือเว้าสิฟ้าวคืนมา ตามสัญญาไว้
หากเทวดาเห็นใจ กะคงสิได้ดีดั่งที่ฝัน
กระเป๋าเสื้อผ้า พาดขึ้นใส่บ่าอำลานาร้าง
รถแล่นตามทาง ส่องนอกหน้าต่างนั่งเหมอใจลอย
บ่ฮู้มื้อใด๋สิได้คืนมาหาคนที่คอย
ชีวิตบ่มีสิทธิ์ถอยคือจอกแหนลอยไปตามน้ำไหล
ต่อจากนี้ไป ความหวังตั้งไว้ฝากโชคชะตา
ดิ้นรนค้นหาทางข้างหน้า จั๊กเป็นจังได๋
แม่นได้คือเว้าสิฟ้าวคืนมา ตามสัญญาไว้
หากเทวดาเห็นใจ กะคงสิได้ดีดั่งที่ฝัน

Ich verließ die Reisfelder, um Träume zu verwirklichen

Der Regen verließ den Himmel mitten in der Regenzeit, das Wasser in den Feldern trocknete aus.
Die Fische zappelten im Sterben, der Wasserbüffel kaute träge an trockenen Strohhalmen.
Die Vögel sangen klagend, saßen auf kahlen Ästen und kündigten die Dürre an.
Dein Hochzeitstag ist noch fern, Liebling, die Reisfelder sind trocken, und die Geldbörse ist leer.
Es ist so bedrückend, der Reis im Speicher wird immer weniger.
Die Bank kam, um das alte Darlehen zurückzufordern.
Ich kann nicht zu Hause bleiben, ich muss Arbeit finden, um die Schulden zu bezahlen.
An die Mitgift ist nicht zu denken, ich kann nicht einmal Reis verkaufen, um mit dir darüber zu sprechen.
Ich hänge mir die Kleidungstasche über die Schulter und verabschiede mich von den verlassenen Feldern.
Der Wagen fährt die Straße entlang, ich schaue aus dem Fenster und sitze gedankenverloren da.
Ich weiß nicht, wann ich zurückkehren kann, um dich wiederzusehen.
Das Leben gibt mir keine Wahl, wie eine Wasserlinse treibe ich mit der Strömung.
Von nun an lege ich meine Hoffnungen und mein Schicksal in Gottes Hand.
Ich kämpfe und suche meinen Weg, ich weiß nicht, was kommen wird.
Wenn alles so kommt, wie ich es sage, werde ich schnell zurückkehren, wie ich es versprochen habe.
Wenn die Götter Mitleid haben, wird es vielleicht so gut, wie ich es mir erträume.
Ich hänge mir die Kleidungstasche über die Schulter und verabschiede mich von den verlassenen Feldern.
Der Wagen fährt die Straße entlang, ich schaue aus dem Fenster und sitze gedankenverloren da.
Ich weiß nicht, wann ich zurückkehren kann, um dich wiederzusehen.
Das Leben gibt mir keine Wahl, wie eine Wasserlinse treibe ich mit der Strömung.
Von nun an lege ich meine Hoffnungen und mein Schicksal in Gottes Hand.
Ich kämpfe und suche meinen Weg, ich weiß nicht, was kommen wird.
Wenn alles so kommt, wie ich es sage, werde ich schnell zurückkehren, wie ich es versprochen habe.
Wenn die Götter Mitleid haben, wird es vielleicht so gut, wie ich es mir erträume.