Текст и перевод песни 12os Pithikos - Oti Exei Meinei

Oti Exei Meinei

Περνάν τα χρόνια κι ο φόβος μεγαλώνει,
η υπομονή τελειώνει, τρύπιες τσέπες στο παντελόνι,
όλοι μόνοι, τι μας μένει σε αυτόν τον ψεύτικο κόσμο;
να εκφράζουμε πιστά τα πιστεύω μας δίχως φόβο,
τα σκισμένα μας παπούτσια και τα καθαρά μας μάτια,
ο πόνος η σιωπή μας και μια χειραψία αντρική,
μια εγκάρδια αγκαλιά ζεστή για αυτούς που την αξίζουν
και δυο τηλέφωνα καλά όταν γίνει η στραβή,
μια κουβέντα με ένα φίλο καλό κάποιο κρύο βράδυ,
που παλεύαμε για να με τραβήξει απ' το σκοτάδι,
ένα μικρόφωνο στυλό χαρτί κι ο ιδρώτας στη σκηνή,
ένας αδερφός από αίμα και κάποιοι από επιλογή,
ότι έχει μείνει είν' η μπέσα μου συμβόλαιο μου ο λόγος μου,
στο πάρκο ένα παγκάκι που στα ζόρια αράζω μόνος μου,
ο χρόνος που τρέχει, ο δρόμος που τρέφει την τέχνη μου
κι η αγριόφατσα που αντικρίζω τον καθρέφτη μου,
τι μένει; ότι αγαπάμε να στηρίζουμε με πάθος,
να φωνάζουμε γαμιέται το σύστημα και το κράτος!
να 'χουμε χεσμένη την αρρωστημένη κοινωνία σας
κι ένα κωλοδάχτυλο για 'σας και τους ομοίους σας,
κουράγιο για επιβίωση μπροστά στην εξαθλίωση,
τρόποι για διαφυγή απ' την καθημερινή πίεση,
αγάπη για τα ανθρώπια που νύχτα μέρα γυρνάνε,
που πεισμώνουν κυνηγάνε και παλεύουν για να φάνε!
το μόνο που μας μένει είναι να 'μαστε ενωμένοι,
καθαροί και ξηγημένοι πριν να γίνουμε όλοι ξένοι,
ένα γαμημένο άγχος για αύριο τι μας περιμένει,
κι η γροθιά μας υψωμένη για όσους νιώθουν προδομένοι.
Τι μένει; χαμένες αγάπες και φτηνά ξεπουλήματα,
στα κύματα κάτι τσακισμένα συναισθήματα,
μια έγνοια πως θα αλλάξεις πριν καταστραφεί η ζωή σου,
κι αφού μου γυρνάς την πλάτη και γελάς τράβα γαμήσου!
ότι έχει απομείνει είμαι εγώ και κάτι τραύματα
κι ένα τελευταίο τσιγάρο κάπου τα χαράματα,
μια μάχη για τα αδέρφια που λιώνουν στα μεροκάματα,
ένα κρίμα για τα αδέρφια μας που φύγαν τόσο άδικα...
δυο μάτια κουρασμένα που σιχάθηκαν το ψέμα
και μια καρδία που στάζει μελάνι αντί για αίμα,
μια βάρβαρη ειλικρίνεια που ρέει απ' τις αρτηρίες μας
κι οι τρελοί που τραγουδάν στις συναυλίες μας.
Και μου θυμίζουν γιατί γράφω κι είμαι εδώ
γιατί στις γειτονιές της χώρας με φωνάζουν αδερφό,
μια υπερηφάνεια μένει πως κάτι έχω καταφέρει,
που βοηθάω εκεί έξω έστω κάποιον να την παλεύει,
ότι μας μένει είμαστε εμείς, εμείς και τα όνειρά μας,
μια επανάσταση που εύχομαι μια μέρα να δει η γενιά μας,
ένας σύντροφος με αγάπη σεβασμός στα ιδανικά μας
και μια άσπρη μέρα για την οικογένειά μας,
μένει θυμός για 'σας που γελάτε με τις ενοχές σας,
πληγώνοντας άλλους, σκουπίδια γαμώ τις ψυχές σας,
εγκλωβισμένος ψάχνω για να βρω το δίκιο μου,
στο ορκίζομαι πως νιώθω σαν να κυνηγάω τον ίσκιο μου,
αν με νιώθεις παρ' το χέρι μου και πάμε μπροστά,
γιατί αυτό μετράει μόνο στη ζωή τελικά,
να τα παίξουμε όλα για όλα μήπως και αποδράσουμε,
αφού δεν μας μένει πλέον τίποτα να χάσουμε!

What Remains

Years go by and the fear grows,
Patience ends, torn pockets in the pants,
All alone, what remains in this fake world?
To express our beliefs without fear,
Our torn shoes and our clear eyes,
Our pain, our silence, and a manly handshake,
A warm hug for those who deserve it
And two good phones when things go wrong,
A conversation with a good friend on a cold night,
Who fought to pull me out of the darkness,
A microphone, pen, paper, and sweat on stage,
A blood brother, and some by choice,
What remains is my honor, my contract, my word,
A bench in the park where I sit alone in the times of need,
The time that runs, the road that feeds my art
And the fierce face I face in my mirror,
What remains? That we love to support with passion,
To scream: 'f*ck the system and the state!
To have your sick society f*cked,
And a f*ck you for you and your likes,
Courage for survival amidst misery,
Ways to escape from everyday pressure,
I love the humans who wander around day and night,
Who stubbornly chase and fight to eat!
All that remains is for us to be united,
Clean and awake, before we all become strangers,
A f*cking anxiety about what tomorrow holds,
And our fist raised for those who feel betrayed.
What remains? Lost loves and cheap sellouts,
Some broken feelings in the waves,
A concern about how to change before your life is destroyed,
And since you turn your back on me and laugh, go f*ck yourself!
All that is left is me and some wounds
And a last cigarette at dawn,
A battle for the brothers who melt in the wages,
A pity for our brothers who left so unfairly...
Two tired eyes that hated the lie
And a heart that drips ink instead of blood,
A wild honesty that flows from our veins
And the crazy people who sing at our concerts.
And they remind me why I write and am here,
Because in the neighborhoods of the country, they call me brother,
A pride remains that I have achieved something,
That I help someone out there to fight it,
What remains is us, us and our dreams,
A revolution that I wish one day our generation will see,
A partner with love and respect for our ideals
And a bright day for our family,
There is anger left for you who laugh at your guilt,
Hurting others, garbage, I f*ck your souls,
Trapped, I search to find my justice,
I swear it feels like I'm chasing my shadow,
If you feel me, take my hand and let's move forward,
Because that's all that matters in life in the end,
To play it all for all, in case we escape,
Since we have nothing left to lose!