Bossa Nova Toy Isaia ( Η Μπόσα Νόβα Του Ησαϊα ) - Mariza Rizou перевод на немецкий

Bossa Nova Toy Isaia ( Η Μπόσα Νόβα Του Ησαϊα )

Αν ζούσαμε σ' άλλην εποχή
Ίσως και να 'χαμε παντρευτεί
Ίσως και να 'χαμε ήδη παιδιά
Κουμπάρο, σπίτι, πεθερικά

Ίσως να φόραγες μπικουτί
Και μία ρόμπα μισάνοιχτη
Να μπαίνει ο ήλιος να βλέπω το φως
Να παύει ο έρως να 'ναι τυφλός

Θ' άλλαζε νόημα κι η Κυριακή
Δε θα 'ταν πια μελαγχολική
Στην Κερατέα και στο Γραμματικό
Στις σούβλες τα παλιά μας

Εγώ που 'χω περάσει αυτό το στάδιο
Κι είναι το σπίτι μου άδειο
Βγαίνω νύχτα κοιμάμαι πρωί
Κι εσύ στα άστρα βλέπεις μόνο ζωδια
Και της καρδιάς τα επεισόδια
Προτιμάς να τα δεις στην TV

Μες στα στενά της Λιμνούπολης
Της Μέτρο Γκόλντουϊν, της Φίνος Φιλμς
Ο Ντόναλντ Ντακ, ο Κλαρκ Γκέιμπλ κι ο Βουτσάς
Ματαίως θα περιμένουν

Τα είδη προικός τα επιπλάδικα
Θα διαφημίζονται άδικα
Τα photo albums θα μένουν λευκά
Ρύζι θα τρώμε μόνο λαπά

Εμείς δεν ζούμε σ' άλλη εποχή
Η μοίρα μας έταξε σ' αυτή
Που ο ουρανός δεν κρύβει από πάνω Θεό
Κι εσύ είσαι εσύ κι εγώ είμαι

Εγώ που 'χω περάσει αυτό το στάδιο
Κι είναι το σπίτι μου άδειο
Βγαίνω νύχτα κοιμάμαι πρωί
Κι εσύ στα άστρα βλέπεις μόνο ζωδια
Και της καρδιάς τα επεισόδια
Προτιμάς να τα δεις στην TV

Bossa Nova von Jesaja ( Η Μπόσα Νόβα Του Ησαϊα )

Wenn wir in einer anderen Zeit lebten,
hätten wir vielleicht geheiratet.
Vielleicht hätten wir schon Kinder,
Trauzeugen, ein Haus, Schwiegereltern.

Vielleicht würdest du Lockenwickler tragen
und einen halboffenen Morgenmantel,
sodass die Sonne hereinscheint und ich das Licht sehe,
damit die Liebe nicht mehr blind ist.

Auch der Sonntag bekäme eine andere Bedeutung,
er wäre nicht mehr melancholisch.
In Keratea und Grammatiko
würden unsere alten Zeiten am Spieß braten.

Ich, die ich diese Phase durchgemacht habe
und deren Haus leer ist,
gehe nachts aus, schlafe morgens,
und du siehst in den Sternen nur Sternzeichen
und die Episoden des Herzens
ziehst du vor, im Fernsehen zu sehen.

In den Gassen von Limnoupolis,
von Metro-Goldwyn-Mayer, von Finos Films,
werden Donald Duck, Clark Gable und Voutsas
vergeblich warten.

Die Aussteuergeschäfte, die Möbelhäuser
werden vergeblich werben,
die Fotoalben werden leer bleiben,
Reis werden wir nur als Milchreis essen.

Wir leben nicht in einer anderen Zeit,
das Schicksal hat uns in diese Zeit geworfen,
in der der Himmel keinen Gott verbirgt,
und du bist du und ich bin ich.

Ich, die ich diese Phase durchgemacht habe,
und mein Haus ist leer,
gehe nachts aus und schlafe morgens.
Und du siehst in den Sternen nur Sternzeichen
und die Episoden des Herzens
ziehst du vor, im Fernsehen zu sehen.