Текст и перевод песни 51KOODIA - Toivomus

Toivomus

Taas kivellä istun, kun lautturit lähtee
Rannoilta mukanaan elämän yöt.
Hitaasti lipuvat pitkin kuun siltaa
Maahan, jossa seisahtuneet sydämet lyö.

Mä löysin tän paikan jo vuosia sitten,
Kun seurasin tietäni pimeään päin
Läpi sumuisen elämäni synkimmän hetken,
Enkä pysähtynyt ennen, kuin valoa näin.

Refren':
Toivon, toivon,
Mutta en ääneen.
Toivon, toivon,
Mutta en ääneen,
Muuten se ei toteutua voi.

Ei usvalta ees vastarantaa voi nähdä,
Mut hahmot sen joutsenten voi tunnistaa.
Niiden laulussa soi koko maailman kaiut.
Miks en minäkin jo pääsis niitä katsomaan?

Refren'

Toivon, toivon,
Mutta en ääneen,
Muuten se ei toteutua voi.
(2x)

Taas kivellä istun, kun lautturit lähtee.
Loisteessa lyhtyjen kuuta ei näy.
Kun viimein yks heistä mua kohti kulkee,
Niin tiedän, mun toiveeni toteen jo käy.

Желание

Снова сижу на камне, паромы уходят,
Унося с собой с берегов ночи жизни моей.
Медленно плывут по лунному мосту,
В край, где бьются остановившиеся сердца.

Я нашёл это место много лет назад,
Когда шёл своей дорогой во тьму,
Сквозь самый мрачный миг моей туманной жизни,
И не останавливался, пока не увидел свет.

Припев:
Желаю, желаю,
Но не вслух.
Желаю, желаю,
Но не вслух,
Иначе оно не сбудется.

Сквозь туман даже противоположного берега не видно,
Но силуэты лебедей можно узнать.
В их песне звучит эхо всего мира.
Почему же я до сих пор не могу на них взглянуть?

Припев

Желаю, желаю,
Но не вслух,
Иначе оно не сбудется.
(2x)

Снова сижу на камне, паромы уходят.
В свете фонарей луны не видно.
Когда наконец один из них идёт ко мне,
Я знаю, моё желание уже сбывается.