Текст и перевод песни AK47 - Idę Doliną

Idę Doliną

Jestem zmęczony, bardzo
Mam dosyć

Zamykam oczy i nagle...

Idę doliną, gdzie zło nie jest nowiną
Wartości w ludziach giną, mimo dobroci
Człowiek narkotyk wypoci, kurewstwa nie da rady
Ciężar wrzuca na bary, ciężar elementem kary

Idę doliną, gdzie młode dzieciaki opętały dragi i braki rozsądku
Idę doliną, gdzie nie widać końca, ani początku
To miejsce w którym nikt nie jest w porządku

Lecz ta dolina to fundament ludzkości
W kurwę wrogości budzi brak odpowiedzialności
Oko za oko, ząb za ząb, to nie nowość
Czuję się nieswojo, wszystko odbieram wrogo

Lecz wciąż idę doliną obraną drogą
Doliną, w którą rozczarowania nie miną
Niektórzy piją za tych co nie mogą
Niektóre ciała pod ziemią gniją, a znicze płoną

Ja wciąż idę doliną
Mijam postać ze smutną miną, z posiniaczoną szyją
Jak się nazywasz?
Emilia, na Boga!
Po co imię Boga wzywasz?
Bo już nie mogę wytrzymać!

Emili, co Cię gnębi, powiedz w tej chwili
Pili za Twoje zdrowie Ci, co są niemili
Pijąc do dna się w chuj grubo pomylili
Życząc Ci źle z myślą, że w Ciebie zwątpili

Boże! Ostrzyli noże za jej plecami
Gorzej już być nie może
Bo gdy nocami zamiast spać przejmowała się hecami
I ich bohaterami tych, co wybijali nocnymi porami, jak zmory
Świadek korony, grupy kamory
Potwory ze szczurem w nosie długim jak tory
Wychodzą z nory nocą, a w dzień ich nie ma
O pokutę proszą, ciężko to znoszą, że nikt nie przychodzi z pomocą
Jeden ziomka straszy kosą, a drugi odbiera długi
Posłużyli się przemocą nie ma peklu na papugi boso
Ale w ostrogach będę stał na nogach

Goszczą teraz w kadziennych progach, szukają przyjaciół we wrogach
Idą z modlitwą do Boga, najwyższa pora, by zaśpiewać "sto lat!"
To nie to samo, przezgredzasz się, małolat!

Na Wolce, świat w barwy jest bogaty
Być może dlatego, że nie patrzysz na niego zza kraty
Chcesz rady? Nie rozkładaj życia na raty
Bierz życie pełną garścią zamiast wpadać w tarapaty!
Trzymaj się Emili i powodzenia
Do widzenia, odwracam się i mnie nie ma
Już pędzę przed siebie, pędzę ulicą
Pędzę doliną wypełnioną znieczulicą

Idę doliną
Mijam chłopaka co kobietę napadł i dwa lata wyłapał (aż dwa?)
Idę doliną zatrutą strzałą przebitą
Gdzie witasz się z kimś nie dłonią, a witą
Idę doliną, w której nie ma
Przyszłości, by wyrwać się stąd, z rzeczywistości
Sięgamy po dragi ze złości i każdy sądzi
Że zapomni o problemach, a nowy się rodzi; długi
I idąc doliną napadasz, a to nie pierwszy raz, a drugi
Z tego masz klops na torby i na szlugi
I wyrok co Cie pozbawi wolności na okres długi

Ja wciąż idę doliną
Widzę twarzy ludzi przygnębione, bo nie każda z nich do domu wróci
Za to każda się truci by przetrwać
Kolejne chwile, kolejne dni w mistycznej dolinie
Ile lat prorok krzyczy, to się okaże.
Jeden drugiemu źle życzy mimo szeregu wydarzeń
Na wolności być, nie mieć marzeń, a nie mieć nic
I nimi żyć, to nam czas pokaże

Je marche dans la vallée

Je suis fatigué, très fatigué
J'en ai assez

Je ferme les yeux et soudain...

Je marche dans la vallée, où le mal n'est pas nouveau
Les valeurs humaines disparaissent, malgré la bonté
L'homme transpire la drogue, la prostitution ne peut rien y faire
Il porte le poids sur ses épaules, le poids, élément du châtiment

Je marche dans la vallée, où les jeunes enfants sont devenus accros à la drogue et au manque de jugement
Je marche dans la vallée, où l'on ne voit ni fin ni commencement
Cet endroit où personne n'est juste

Mais cette vallée est le fondement de l'humanité
Le manque de responsabilité engendre une hostilité de merde
Œil pour œil, dent pour dent, ce n'est pas nouveau
Je ne me sens pas à ma place, je prends tout mal

Mais je continue de marcher dans la vallée sur le chemin que j'ai choisi
La vallée, où les déceptions ne cesseront pas
Certains boivent pour ceux qui ne le peuvent pas
Certains corps pourrissent sous terre, et les bougies brûlent

Je continue de marcher dans la vallée
Je croise une silhouette à l'air triste, le cou meurtri
Comment t'appelles-tu?
Emilia, par Dieu!
Pourquoi invoques-tu le nom de Dieu?
Parce que je ne peux plus le supporter!

Emilia, qu'est-ce qui te tracasse, dis-le moi tout de suite
Ceux qui ne t'aiment pas ont bu à ta santé
Ils ont fait une grosse erreur en buvant jusqu'au bout
Te souhaitant du mal en pensant qu'ils t'avaient convaincue

Mon Dieu! Ils aiguisaient leurs couteaux dans son dos
Ça ne pourrait pas être pire
Parce que la nuit, au lieu de dormir, elle s'inquiétait de leurs conneries
Et de leurs héros, ceux qui sortaient la nuit comme des cauchemars
Témoin de la couronne, groupe de la chambre
Des monstres avec un rat dans le nez long comme des rails
Ils sortent de leur trou la nuit, et le jour ils ne sont plus là
Ils demandent pardon, ils ont du mal à supporter que personne ne vienne les aider
Un mec fait peur avec un couteau, et l'autre recouvre les dettes
Ils ont utilisé la violence, il n'y a pas d'enfer pour les perroquets pieds nus
Mais dans les tranchées, je me tiendrai debout

Ils sont maintenant logés dans des prisons, cherchant des amis chez leurs ennemis
Ils vont prier Dieu, il est grand temps de chanter "Joyeux anniversaire!"
Ce n'est pas la même chose, tu te trompes, gamin!

À Wolka, le monde est riche en couleurs
Peut-être parce que tu ne le regardes pas à travers les barreaux
Tu veux un conseil? Ne vis pas ta vie à crédit
Prends la vie à pleines mains au lieu de t'attirer des ennuis!
Tiens bon Emilia et bonne chance
Au revoir, je me retourne et je disparais
Je cours déjà, je cours dans la rue
Je cours dans la vallée remplie d'indifférence

Je marche dans la vallée
Je croise un type qui a agressé une femme et qui a pris deux ans (seulement deux?)
Je marche dans la vallée, transpercée par une flèche empoisonnée
Où tu ne salues pas les gens d'une poignée de main, mais d'une branche de saule
Je marche dans la vallée, où il n'y a pas
D'avenir, pour s'évader d'ici, de la réalité
On se drogue par colère et tout le monde pense
Qu'il oubliera ses problèmes, mais un nouveau naît; les dettes
Et en marchant dans la vallée, tu attaques, et ce n'est pas la première fois, mais la deuxième
Tu te retrouves avec des problèmes pour tes sacs et tes cigarettes
Et une peine qui te privera de liberté pendant une longue période

Je continue de marcher dans la vallée
Je vois les visages des gens déprimés, car ils ne rentreront pas tous chez eux
Alors tout le monde se drogue pour survivre
D'autres moments, d'autres jours dans la vallée mystique
Le prophète crie depuis des années, cela se produira.
On se souhaite mutuellement le mal malgré les événements
Être libre, ne pas avoir de rêves, ne rien avoir
Et vivre avec, le temps nous le dira