ลูกลุงขี้เมา - Add Carabao перевод на немецкий

ลูกลุงขี้เมา

เขาเกิดจากความรักของครอบครัวชนบท
ชีวิตแสนรันทดทำให้พ่อจากไป
แม่บอกพ่อเข้ากรุงมุ่งทำงานเพื่อหาเงิน
เผชิญโชคชะตาในเมืองใหญ่

แต่เดิมพ่อมีหวังยังส่งข่าวติดต่อมา
ผ่านไปหลายปีกว่าข่าวไม่มาพ่อเงียบหาย
เป็นตายหรือร้ายดีอยู่ทางนี้เฝ้าแต่คอย
บางครั้งแม่เหม่อลอยแล้วสะอื้นไห้

เนิ่นนานยี่สิบปีจนบัดนี้เขาเป็นหนุ่ม
ชีวิตยังลุ่มๆ ยังดอนๆ ไม่ไปไหน
ข้าวเปลือกที่ปลูกมามีราคาแค่ต้นทุน
ไปงอกไปพอกพูนพ่อค้ากำไร

ที่ดินไม่มีเหลือก้มหน้ากินบนที่เช่า
แม่ป่วยเพราะโศกเศร้าได้ไม่นานก็จากไป
เหลือเขาเพียงลำพังฝังศพแม่ไว้ข้างวัด
มีเงินจะมาจัดงานศพให้ยิ่งใหญ่

ใครหนอใครกันยังทุกข์ยาก
อยู่กินลำบากในชนบทวันนี้
รู้ไหมคนเมืองมักคอยเอาเปรียบ
ทั้งหยามทั้งเหยียบปล้นชิงไม่เหลือชิ้นดี

ไม่มีห่วงใดๆ กลับบ้านไร่กลับนาดอน
ลูกโทนพร้อมเร่ร่อนตามหาพ่อผู้สูญหาย
เมืองกรุงกับอีสานมีตำนานตกทอดมา
ผู้คนทิ้งไร่นาหาชีวิตใหม่

ลูกโทนแม้เคยเห็นใบหน้าพ่อในความจำ
เดินหาเช้าจรดค่ำคนมันเยอะเมืองมันใหญ่
ถามใครก็ไม่รู้กลับจ้องดูหัวจรดตีน
อีสานคนเปื้อนดินกลิ่นโคลนสาบควาย

เป็นคนเหมือนๆ กัน แต่กลับมีเส้นแบ่งกั้น
ไม่ใช่ที่เธอฉันแต่เธอนั้นมาจากไหน
จากดินแดนกันดารจากชนชั้นยากและจน
ที่นี่เขาไม่สนคนมีเงินเป็นใหญ่

ฉันเคยเห็นผู้เฒ่าลุงขี้เมาข้ามถนน
หากใครพบลูกโทนช่วยบอกทีพ่อเขาตาย
ไม่ต้องเที่ยวตามหาจงก้มหน้าสู้ต่อไป
ฉันคือกำลังใจข้ามฟากให้ได้
สะพานลอย

ชีวิตนั้นมีสองฟาก
ฟากความทุกข์ยากอีกฟากความสุขสบาย
อย่าท้อขอให้โทนอดทน
อดทนถึงวันฟ้าดินเห็นใจ

Sohn des betrunkenen Onkels

Er wurde aus der Liebe einer ländlichen Familie geboren.
Ein bitteres Schicksal ließ seinen Vater fortgehen.
Die Mutter sagte, der Vater sei in die Hauptstadt gegangen, um Geld zu verdienen,
um sein Glück in der großen Stadt zu suchen.

Anfangs hatte der Vater Hoffnung und schickte noch Nachrichten.
Viele Jahre vergingen, keine Nachricht kam, der Vater war verschwunden.
Ob tot oder lebendig, gut oder schlecht, hier warteten sie sehnsüchtig.
Manchmal war die Mutter geistesabwesend und schluchzte dann.

Zwanzig lange Jahre, bis er nun ein junger Mann ist.
Sein Leben ist immer noch ein Auf und Ab, kommt nicht recht voran.
Der angebaute Reis bringt nur die Selbstkosten ein.
Er wächst und gedeiht, doch die Händler machen den Gewinn.

Kein Land mehr übrig, gebeugt isst er auf Pachtland.
Die Mutter erkrankte vor Kummer und verstarb bald darauf.
Er blieb allein zurück, begrub seine Mutter neben dem Tempel.
Wenn er Geld hat, wird er eine große Trauerfeier für sie ausrichten.

Wer, oh wer leidet noch immer?
Lebt heute mühsam auf dem Land.
Weißt du, die Städter nutzen einen oft aus,
verhöhnen und zertreten einen, rauben alles bis nichts mehr übrig ist.

Ohne jegliche Sorgen kehrt er zurück zur Farm, zum Hochlandfeld.
Der einzige Sohn, bereit umherzuziehen, um den verschwundenen Vater zu suchen.
Von der Hauptstadt und dem Isaan gibt es überlieferte Legenden,
wie Menschen ihre Felder verlassen, um ein neues Leben zu suchen.

Obwohl der einzige Sohn das Gesicht seines Vaters in Erinnerung hatte,
suchte er von morgens bis abends; die Stadt ist groß, voller Menschen.
Wen er auch fragte, niemand wusste Bescheid, stattdessen musterten sie ihn von Kopf bis Fuß.
Ein Isaan-Mensch, schmutzig, nach Schlamm und Büffel riechend.

Sie sind Menschen wie du und ich, doch eine Trennlinie existiert.
Es geht nicht darum, wer du bist, sondern woher du kommst.
Aus einem kargen Land, aus armen und mittellosen Verhältnissen.
Hier kümmert das niemanden, wer Geld hat, hat die Macht.

Ich sah einst einen alten Mann, einen betrunkenen Onkel, die Straße überqueren.
Wenn jemand den einzigen Sohn trifft, sagt ihm bitte, sein Vater sei tot.
Er soll nicht weiter suchen, sondern den Kopf senken und weiterkämpfen.
Ich bin deine Ermutigung, schaffe es auf die andere Seite.
Die Fußgängerbrücke.

Das Leben hat zwei Seiten:
Die Seite des Leids und die andere Seite des Glücks und Wohlstands.
Verliere nicht den Mut, ich bitte dich, Thon, sei geduldig.
Sei geduldig bis zu dem Tag, an dem Himmel und Erde Erbarmen zeigen.