Текст и перевод песни Adam Chrola - Rysunek Na Szkle

Rysunek Na Szkle

Jeszcze sam się uczę siebie,
Żyję tak, jak umiem żyć,
Do utraty tchu.
Raz mi gorzej z tym, raz lepiej,
Rzucam się w zdarzeń rwący nurt.

Jak w ucieczce, jak w podróży
Do zamkniętych pukam drzwi,
Byle serce nieść.
I choć nic się nie powtórzy,
Jeszcze raz myślą sięgam wstecz.

O! Jest gdzieś niebo jak len.
O, o, o! Noc za krótka na sen.
O! Dom, gdzie czeka znów ktoś
I gdzie miejsca już dość
Dla spóźnionych gości.
O! Twój rysunek na szkle,
Tylko na nim już dziś nie ma mnie.

Idę dalej, żyję prędzej,
Pragnę, tracę to, co mam,
Czas doradcą złym.
Wieczorami piszę wiersze,
Chociaż ty już nie czytasz ich.

Biegną wiosny i jesienie,
Coraz bardziej dzieli nas
Morze zwykłych spraw.
Mam już tylko to wspomnienie,
Choć i w nim nigdy jasnych barw.

O! Jest gdzieś niebo jak len.
O, o, o! Noc za krótka na sen.
O! Dom, gdzie czeka znów ktoś
I gdzie miejsca już dość
Dla spóźnionych gości.
O! Twój rysunek na szkle,
Tylko na nim już dziś nie ma mnie.

Ale kiedyś sam w pół drogi
Stanę, cisnę nagle w kąt
Cały ten mój świat.
Twarz ochłodzę kroplą wody,
Jakby mi znów ubyło lat.

I odnajdę tamten ogień
I gościnny domu próg,
I przyjazną dłoń.
Lecz czy tamtą twą urodę
Zwróci nam rzeki bystra toń?

O! Jest gdzieś niebo jak len.
O, o, o! Noc za krótka na sen.
O! Dom, gdzie czeka znów ktoś
I gdzie miejsca już dość
Dla spóźnionych gości.
O! Twój rysunek na szkle,
Tylko na nim już dziś nie ma mnie.

Drawing On Glass

I'm still learning about myself,
Living as best I can,
Until I'm out of breath.
Sometimes it's harder, sometimes it's easier,
I throw myself into the rushing current of events.

As if in escape, as if on a journey
I knock on closed doors,
Just to carry my heart.
And even though nothing will ever be repeated,
I reach back with my thoughts once more.

Oh! There is heaven somewhere like flax.
Oh, oh, oh! The night is too short for sleep.
Oh! Home, where someone is waiting again
And where there is enough room
For late guests.
Oh! Your drawing on the glass,
Only on it I'm not there today.

I go on, I live faster,
I crave, I lose what I have,
Time a bad advisor.
In the evenings, I write poems,
Even though you don't read them anymore.

Springs and autumns run by,
The sea of ordinary things
Separates us more and more.
I only have that memory,
Though even in it, never bright colors.

Oh! There is heaven somewhere like flax.
Oh, oh, oh! The night is too short for sleep.
Oh! Home, where someone is waiting again
And where there is enough room
For late guests.
Oh! Your drawing on the glass,
Only on it I'm not there today.

But someday, halfway there,
I'll stop, suddenly push into a corner
All this world of mine.
I'll cool my face with a drop of water,
As if I've lost years again.

And I'll find that fire
And the hospitable threshold of home,
And a friendly hand.
But will the clear waters of the river
Return your beauty to us?

Oh! There is heaven somewhere like flax.
Oh, oh, oh! The night is too short for sleep.
Oh! Home, where someone is waiting again
And where there is enough room
For late guests.
Oh! Your drawing on the glass,
Only on it I'm not there today.