Текст и перевод песни Ados - Eylül

Eylül

Eylül′den nefret ediyorum
Geldi mi geçmeyen aylar?
Ağzına sıçmaya yemin etmiş gibi darmadağın yine etraf
Her sabah sancı,erkenden olurum akşamcı
Biraz pilaki biraz rakı
Bu yalnız evimde bi' tavır takındım
Boş

Kendime verdiğim sözler var ya
Yerin dibine batsın sırayla
Benim içimdeki bu yarayla
Alay ederler ancak uzaktan

İçine düştüğüm acı var ya
Ruhumu sarar bütün hızıyla
Dayanamadığım bu sızıyla
Alay ederler ancak uzaktan

İstemesinler benden iylik
İstemediğiniz kadar kötüyüm artık
İçimde yok benden iyisi bi′ tek aptallığınla benden iyisin
İltifatların zemherisi, bu sonsuz yolculuğun finali değilsin

Yorgunluğuma değsin bari son kez içini bana döker misin?
Hasreti geri öder misin?
En başa geri döner misin?
Deseler boynumu kırsalar da dönemem arkama
Bu da huyların en pisi

Daha kaç kere yıkacaktım surlarımı
Üstüme düştü duvarlar
Gönlüm saraydı virane oldu
Ve sonunda bitti bu dava

Kendime verdiğim sözler var ya
Yerin dibine batsın sırayla
Benim içimdeki bu yarayla
Alay ederler ancak uzaktan

İçine düştüğüm acı var ya
Ruhumu sarar bütün hızıyla
Dayanamadığım bu sızıyla
Alay ederler ancak uzaktan

Görmek zor bakmak kolay
İçimdeki hisleri etmem kobay
İsyanıma çekmem duvar
Her cümlem güneşi tepemden kovar
Kapanınca tüm ışıklar, yüzün aklımı zapt eder hışımla
Bu yüzden hep karanlıkla işim var
Başbaşayım kışımla

Ben hariç her şey yolunda
Vazgeçmek zor olur ya
Kendinden nefret etmenin sınırı yok onurun aklını yakınca
İyi insanlara iyi sonlar yok bunu biliyorum içten içte
Umudun bi' faturası yok nasılsa yine düşüyorum aynı hiçe

Kendime verdiğim sözler var ya
Yerin dibine batsın sırayla
Benim içimdeki bu yarayla
Alay ederler ancak uzaktan

İçine düştüğüm acı var ya
Ruhumu sarar bütün hızıyla
Dayanamadığım bu sızıyla
Alay ederler ancak uzaktan
(Kendime verdiğim sözler var ya, ah)

September

I hate September
Endless, relentlessly torturous months
Like it's vowed to drive me to ruin, the world around me is falling apart
Daily misery, evening tippling
A little rice dish, a little raki
In my desolate home I've adopted an attitude
Empty

The promises I made to myself
May they all rot in hell
With this wound within me
They can only mock from afar

The abyss into which I have fallen
Consumes my soul with unrelenting speed
With this unbearable pain
They can only mock from afar

Let no one ask me for kindness
I'm worse than you could ever imagine
Nothing good inside me, only the illusion that I'm better than you in your foolishness
Your empty flattery, the final point in this endless journey

For the sake of my weariness, could you, just this once, pour your heart out to me?
Could you repay my longing?
Could you go back to the beginning?
They could threaten to kill me, but I'd never look back
That's the worst thing about you

How many more times must I tear down my defenses?
The walls have collapsed on me
My heart was a palace, now a ruin
And finally, the battle is over

The promises I made to myself
May they all rot in hell
With this wound within me
They can only mock from afar

The abyss into which I have fallen
Consumes my soul with unrelenting speed
With this unbearable pain
They can only mock from afar

Easy to look, hard to see
I won't let my feelings be a guinea pig
I'll build no wall against my rebellion
My every word drives the sun from my sky
When all the lights go out, your face captures my thoughts like a storm
That's why I'm always drawn to darkness
I'm at one with my winter

Everything is fine, except me
It's hard to give up
There's no limit to self-loathing when your pride makes your mind a slave
Good people don't get good endings, I know it deep down
Hope costs nothing, so I keep falling back into the same abyss

The promises I made to myself
May they all rot in hell
With this wound within me
They can only mock from afar

The abyss into which I have fallen
Consumes my soul with unrelenting speed
With this unbearable pain
They can only mock from afar
(The promises I made to myself, ah)