Текст и перевод песни Ahmet Kaya - An Gelir

An Gelir

An Gelir
Paldır küldür yıkılır bulutlar
Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
O eski, o eski heyecan ölür
An gelir biter muhabbet
Şarkılar susar heves kalmaz
Şataraban ölür, Şataraban ölür, ölür
Şarabın gazabından kork
Çünkü fena kırmızıdır
Kan tutar, tutan ölür, tutan ölür
Sokaklar kuşatılmış
Karakollar taranır
Yaǧmurda bir militan ölür
Sokaklar kuşatılmış
Karakollar taranır
Yaǧmurda bir militan ölür
An gelir, ömrünün hırsızıdır
Her ölen pişman ölür
Hep yanlış anlaşılmıştır hayalleri yasaklanmış An
Gelir şimşek yalar masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
Direkler çatırdar yalnızlıktan
Sehpada Pir Sultan ölür
Son umut kırılmıştır Kaf Dağı"nın ardındaki
Ne selam artık ne sabah
Kimseler bilmez nerdeler namlı masal sevdalıları
Evvel zaman içinde kalbur saman ölür
Kubbelerde uǧuldar baki çesmelerden akar sinan
An gelir -la ilahe illallah- Kanuni Süleyman ölür
Görünmez bir mezarlıktır zaman
Şairler dolaşır saf saf tenhalarında şiir söyleyerek
Kim duysa korkudan ölür tahrip gücü yüksek saatli bir bombadir patlar
An gelir, Attila Ilhan ölür

The Time Comes

The Time Comes
Thunder and lightning swiftly tear through the clouds
An incomprehensible majesty in the heavens
That ancient, ancient excitement dies
The time comes when the conversation ends
The songs fall silent, enthusiasm vanishes
The revelry dies, the revelry dies, dies
Beware the fury of the wine
For it is wickedly red
It causes blood clots, and those who clot die, die
The streets are cordoned off
The police stations are raided
A militant dies in the rain
The streets are cordoned off
The police stations are raided
A militant dies in the rain
The time comes, it is the thief of your life
Every dying person dies with regrets
His dreams have always been misunderstood and forbidden
The time comes when lightning licks the political arena with its livid horror
The telegraph poles creak from loneliness
Pir Sultan dies on the scaffold
The last hope is shattered beyond Mount Qaf
No more greetings, no more mornings
No one knows where they are, the famous lovers of fairytales
Once upon a time, the wheat and chaff die
The wind howls in the domes, water flows from the eternal fountains
The time comes - there is no god but Allah - Suleiman the Magnificent dies
Time is an invisible graveyard
Poets wander in their solitudes, reciting poetry
Anyone who hears it dies of fear, it is a timed bomb with great destructive power
The time comes, Attila Ilhan dies