Shabgard - Akbar Golpaygani (Golpa) перевод на немецкий

Shabgard

نه مِی مونده نه مستی ، نه مِی مونده نه مستی
شبامو غم گرفته
مثل اینه که ساقی ، برام ماتم گرفت
مثل اینه که ساقی ، برام ماتم گرفته
یه سرگردون صحرام ، یه مجنونم یه شبگرد
نمی دونی چه تنهام ، نمی دونی چه پردرد
نمی دونی چه پردرد
نه می مونده نه مستی ، واسه ی دلهای خسته
مثل اینه که ساقی ، سبوهاشو شکسته
مثل اینه که صد سال ، گذشته از جوونی
چه دردی داری ای دل! از این بی آشیونی
چه دردی داری ای دل! از این بی آشیونی
غم اومد مثل سیلاب ، دلِ دیوونه مو برد
نه تنها آب و دونه ، تموم لونه مو برد
یه سرگردون صحرا ، یه مجنونم یه شبگرد
نمی دونی چه تنهام ، نمی دونی چه پردرد
نمی دونی چه پردرد
دل من شور عشقو ، نمی شناسه عزیزم
ولی تو هر نگاهت ، یه الماسه عزیزم
مثل اینه که صد سال ، گذشته از جوونی
چه دردی داری ای دل ، از این بی آشیونی ؟

Nachtwanderer

Kein Wein ist mehr da, keine Trunkenheit, kein Wein ist mehr da, keine Trunkenheit
Der Kummer hat meine Nächte ergriffen
Es ist, als ob der Mundschenk um mich trauert
Es ist, als ob der Mundschenk um mich trauert
Ein Umherirrender in der Wüste bin ich, ein Verrückter, ein Nachtwanderer
Du weißt nicht, wie allein ich bin, du weißt nicht, wie voller Schmerz ich bin
Du weißt nicht, wie voller Schmerz ich bin
Kein Wein ist mehr da, keine Trunkenheit, für die müden Herzen
Es ist, als ob der Mundschenk seine Krüge zerbrochen hat
Es ist, als ob hundert Jahre seit meiner Jugend vergangen sind
Welchen Schmerz trägst du, o Herz! Durch diese Heimatlosigkeit
Welchen Schmerz trägst du, o Herz! Durch diese Heimatlosigkeit
Der Kummer kam wie eine Flut, riss mein rasendes Herz davon
Nicht nur Wasser und Korn, mein ganzes Nest riss sie mit sich
Ein Umherirrender in der Wüste bin ich, ein Verrückter, ein Nachtwanderer
Du weißt nicht, wie allein ich bin, du weißt nicht, wie voller Schmerz ich bin
Du weißt nicht, wie voller Schmerz ich bin
Mein Herz kennt die Leidenschaft der Liebe nicht, meine Liebste
Aber in jedem deiner Blicke ist ein Diamant, meine Liebste
Es ist, als ob hundert Jahre seit meiner Jugend vergangen sind
Welchen Schmerz trägst du, o Herz, durch diese Heimatlosigkeit?