Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Fui
de
viela
em
viela
Ich
ging
von
Gasse
zu
Gasse
Numa
delas,
dei
com
ela
In
einer
traf
ich
auf
sie
E
quedei-me
enfeitiçado...
Und
blieb
wie
verzaubert
stehen...
Sob
a
luz
dum
candeeiro,
Unter
dem
Licht
einer
Laterne,
S'tava
ali
o
fado
inteiro,
Da
war
der
ganze
Fado,
Pois
toda
ela
era
fado.
Denn
sie
selbst
war
ganz
Fado.
Arvorei
um
ar
gingão,
Ich
legte
eine
kecke
Miene
auf,
Um
certo
ar
fadistão
Eine
gewisse
Fado-Sänger-Miene,
Que
qualquer
homem
assume.
Die
jeder
Mann
annimmt.
Pois
confesso
que
aguardei
Denn
ich
gestehe,
ich
erwartete,
Quando
por
ela
passei
Als
ich
an
ihr
vorbeiging,
O
convite
do
costume.
Die
übliche
Einladung.
Em
vez
disso
no
entanto,
Stattdessen
jedoch,
No
seu
rosto
só
vi
pranto,
Sah
ich
in
ihrem
Gesicht
nur
Weinen,
Só
vi
desgosto
e
descrença.
Sah
ich
nur
Kummer
und
Verzagtheit.
Fui-me
embora
amargurado
Ich
ging
verbittert
fort
Era
fado,
mas
o
fado,
Es
war
Fado,
aber
der
Fado,
Não
é
sempre
o
que
se
pensa.
Ist
nicht
immer
das,
was
man
denkt.
Ainda
recordo
agora
Ich
erinnere
mich
noch
jetzt
A
visão,
que
ao
ir-me
embora
An
den
Anblick,
den
ich
beim
Weggehen
Guardei
da
mulher
perdida.
Von
der
verlorenen
Frau
behielt.
Na
pena
que
me
desgarra
In
dem
Schmerz,
der
mich
zerreißt,
Só
me
lembra
uma
guitarra
Erinnert
sie
mich
nur
an
eine
Gitarre,
A
chorar
penas
da
vida.
Die
die
Leiden
des
Lebens
beweint.
Оцените перевод
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Авторы: Alfredo Duarte, Guilherme Pereira Da Rosa
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.