Hala Vaghte Khab Nist - Ali Sorena перевод на немецкий

Hala Vaghte Khab Nist

مش کریم من اومدم از همین الان شروع کن
دلم پره واسم بگو مثل دفعه قبل که کلی حرف زدی برام
بگو از قدیم ترا یه منم یه تو هیشکی نیست اصلا اینورا
برام از زندگی بگو از حرف هایی بگو که میشه دل بدی بشون
از بوی خاک خیس زیر نور ماه که هیچی جاشونو نمیگیره واسه ی سورنا رفیق
از لالایی بگو صدای بابایی بگو
از باقالی فروش خسته با گاری بگو
از بازیای رویایی آتاری بگو
از قره قروتای شور بازاری بگو
از دایی ها که کوچیکا رو کول میکنن
از اون شیشه هایی که با توپ خورد میشدن
از جوجه رنگی دوچرخه زنگی
دست کثیف بعد رد خط زنجیر بگو
از سندباد با اون شلوار بگی
از لوک خوش شانس و اون حرفای رپی
از اون گوریل که با آدما تورگی بود
از اون پلنگی که نمیکشت و صورتی بود

پیر مرد چی شده چرا تو داغونی؟
پیر مرد داد بزن چرا انقدر آرومی؟

بوته های باغچه همه خشک شدن چی شده؟

بگو هنوز زنده ایی و منتظر بارونی

پیر مرد چی شده چرا تو داغونی؟
پیر مرد داد بزن چرا انقدر آرومی؟
بوته های باغچه همه خشک شدن چی شده؟
بگو هنوز زنده ای و منتظر بارونی
نگفتی چشام قراره نم بگیره
نگفتی دلم قراره غم بگیره
قراره لباس تنم خونم پاشیده شه روش
نگفتی آرزوهات قراره شاشیده شه توش
بعد درس خرداد شاد کردی قلبمو با تیر ماه
نگفتی میخوان بزنن قلبمو با تیر ما
کلی خودمونو توی شخصیتا جا زدیم
گفتی تو چوپان دروغگو حکم گله رو داریم
نگفتی نگفتی ای کاش مگیفتی
اما ما نفهمیدیم تو داشتی انگار میگفتی
نگاهت آروم بود ته چشمات حرفی بود
ما نفهمیدیم تو داشتی انگار میگفتی
سوال میکردم گفتی کتک میخوای حتما
زمین خوردم کمک خواستم گفتی کمک میاد بعدا
تفنگ بازی کردم تو هیچی بم نگفتی
نگفتی قراره روزی تفنگ بیاد سمتم
بهم جرأت دادی تو دادی بال به من از قصد
گفتی مخ تو سرتو کار بزن حتما
حرف زدن یادم دادی خاک پاتم مش کریم
نگفتی قراره روزی لال بشم از ترس
پاشو چرا خوابی بزن قدم توی ایوون
مش کریم من دیدم کلی جسد توی میدون
گفتی یه دنیا سلول تو بدن هر آدمه
اما من دیدم یه دنیا بدن توی سلول
حس میکنم تنهام دیگه با ما رد پات نیست
مش کریم بلند شو حالا وقت خواب نیست
پیره مرد چی شده چرا تو داغونی؟
بلند شو داد بزن چرا انقدر آرومی؟
بوته های باغچه ها دیگه خشک شدن
پاشو داد بزن بگو منتظر بارونی

Jetzt ist keine Schlafenszeit

Meister Karim, ich kam, fang gleich an damit
Mein Herz ist schwer, jetzt erzähl mir wie letztes Mal, als du so viel zu mir sprachst
Erzähl von früher, du und ich, wenn niemand sonst hier ist
Erzähl vom Leben, von Worten, denen man sein Herz schenken kann
Vom Duft feuchter Erde im Mondschein, den nichts für Soruna, Freund, ersetzen kann
Erzähl vom Schlaflied, von Vaters Stimme
Vom müden Bohnenhändler mit Karren
Von den Traumspielen, dem Atari-Gerät
Von den salzigen gedörrten Molke-Sachen auf dem Markt
Von Onkeln, die Kleine huckepack tragen
Von Glas, das kaputt ging wegen Fußballtreffer
Vom klingenden Rad des gelben Kükens
Schmutzige Hände nachm Zaunklettern sprich
Von Sindbad mit der löchrigen Hose du
Vom Lucky Luke mit Rap-Versen, du
Von Gorillas, die mit Menschen stritten
Von Leoparden, die nicht töteten und pink waren

Alter Mann, was passiert, bist du traurig?
Alter Mann, schrei laut, bist so still, warum?

Die Büsche im Garten verdorrten, was ist?

Sprich: Du lebst und wartest auf Regen

Alter Mann, was passiert, bist du traurig?
Alter Mann, schrei laut, bist so still, warum?
Die Büsche im Garten verdorrten, was ist?
Sprich: Du lebst und wartest auf Regen
Du sagtest nicht, meine Augen tränten
Nicht dass mein Herz voll Trauer wird
Dass meine Kleidung mit Blut gefärbt wird
Nicht dass man deine Wünsche darin pisst
Nach Juni-Prüfungen machtest du mein Herz fröhlich mit Juli
Nicht dass sie mit Kugeln mein Herz zielen
Wir versteckten uns in Charakteren
Du sagtest: Lügenpastor hat Herdenrecht
Nicht gesagt, hast nicht, hättest doch nur!
Doch wir merkten nicht, dass du sprachlich es meintest
Deine Augen ruhig, in der Tiefe ein Hinweis
Wir merkten nicht, dass du sprachlich es meintest
Ich fragte, du: Willst Schläge du, etwa?
Ich fiel hin, rief, du sagtest später kommt Hilfe
Schießen spielte ich, du schwiegest immer
Nicht dass einst Gewehre mich hier suchen
Mut gabst du mir, gabst Flügel absichtlich
Sagtest: Probier, dass du ganz fest es schaffst
Sprechen lehrtest du mich, Staub zu Füßen dir, Meister
Nicht dass einst ich aus Angst nun stumm bin
Steh auf, warum schläfst du? Stapfe los in den Hof
Meister, ich sah Leichenberge auf dem Hof
Du sagtest: Milliarden Zellen hat der Mensch
Ich sah Körper wie Sand in einer Zelle
Ich fühl mich allein, unsere Spur verschwunden
Meister Karim, steh auf, jetzt ist keine Schlafenszeit
Alter Mann, was passiert, bist du traurig?
Steh hoch und schrei, warum schweigest du?
Die Gartensträucher vertrockneten alle
Steh auf und schrei, sag du wartest auf Regen