Текст и перевод песни Alim and Fargana Qasimova - Bardasht

Bardasht

Çəkmə ey dust bu gün, daməni-səhrayə məni
Yoxdur ol mah, aparma bu tamaşayə məni
Oldum aşüftə pərilər, səri-geysusindən
Nə deyim Adəmə kim, gətdi bu dünyayə məni

Əksi-rüxsarüni dil camidə görcək, ey dil
Saldı yüz rəng ilə bir özgə təmənnayə məni

Sayeyi-sərvi-qədin ta ki gedibdir sərdən
İncidir gülşən ara güldən olan sayə məni
Kakilin, kakilin şövqü ilə, qarəyə batdım elə kim
Oxşadır əhli-nəzər Kəbeyi-ülyayə məni

Ülfətimdən bu qədər etməz idi ar ol gül
Oxşadıbdır, bilirəm, Seyyidi-rüsvayə məni

Forbearance

Drag me not, O friend, to the distant wilderness today
That moon is gone, lead me not to that spectacle
I have been bewildered by fairies, by their disheveled hair
What shall I say to Adam who brought me to this world

My heart of glass sees the reflection of my face, O heart
It cast me into a different desire with a hundred colors

Since the shadow of your cypress-like stature has departed
The garden grieves for the shadow of the rose
I am so immersed in the ecstasy of your curls, my love, that
The beholders liken me to the Exalted Kaaba

That rose would not have treated me with such indifference
I know it likened me to the dishonored master