Текст и перевод песни Alkinoos Ioannidis - Itan Anagki?

Itan Anagki?

Μαλακωδώς εφησυχασθείς επί μακρόν
ο καλλιτέχνης επανεξετάζει την κατάσταση
πριν ξεχαστεί εκ νέου.
Τα γόνατά μου κάνουν χρίτσι χρίτσι.
Μεγαλώνω.
Το χάνω κάθε χρόνο το παιχνίδι
με το χρόνο.
Μετακόμιζα θυμάμαι μ′ ένα αμάξι
Τώρα όλα τα ζητώ για να 'μαι εντάξει.
όλα δικά μου κι όλα σ′ άλλους τα χρωστώ
και τα πληρώνω.
Ήταν ανάγκη; Ήταν ανάγκη να συμβεί και σε μένα;
Όλα μου μοιάζαν παντοτινά, παντοτινά, παντοτινά.
Ασπρίζουν τα μαλλιά μου κάθε μέρα.
Μεγαλώνω.
Τα ίδια είχε πάθει κι ο μπαμπάς μου σ' άλλο χρόνο.
Τα παιδιά με λένε κύριο Αλκίνοο.
Με ενοχλεί μα τελευταίως το καταπίνω.
Θα 'ρθει σε λίγο η καρδιά και τα νεφρά και να μην πίνω.
Αααααα...
Ήταν ανάγκη; Ήταν ανάγκη να συμβεί και σε μένα;
Όλα μου μοιάζαν παντοτινά, παντοτινά, παντοτινά.
Αυριανό ραμολιμέντο μου συγχώρα
τη σπατάλη
συγχώρα με την ώρα που θα δίνεις
τη σκυτάλη.
Πόσο αφελής θα μοιάζω στα δικά σου μάτια
σαν θα σου κόβουν το τσιγάρο και τ′ αλάτια.
Η αθανασία με ξεγέλασε μου πήρε
το κεφάλι.
Ήταν ανάγκη; Ήταν ανάγκη να συμβεί και σε μένα;
Όλα μου μοιάζαν παντοτινά, παντοτινά, παντοτινά.
Όταν θα λέω
"πώς χάθηκαν όλα στο κάθε μέρα
Κανείς δε ζει να τον θαυμάζω.
Ξένος στον αδυσώπητο χαβά της ανθρωπότητας,
ο Χατζιδάκις μοιάζει στην προϊστορία
κι αντικατάσταση δεν έγινε καμία",
χρόνια μετά τις κηδείες των παλιών,
όταν δε θα μπορώ να γράψω ούτε τ′ όνομά μου,,
τα τραγουδάκια που άφησα για αργότερα
θα με κοιτούν να φεύγω
και θα γκρινιάζουν
σαν γέροι που δεν έζησαν.
Τότε θα ξέρω πως:
Ήταν ανάγκη; Ήταν ανάγκη να συμβεί και σε μένα;
Όλα μου μοιάζαν παντοτινά, παντοτινά, παντοτινά.
Ο γερο Γλάυκος διάβασε σε έναν τοίχο
ο χρόνος ο πανδαμάτωρ
κι έκλαψε σαν παιδί.
Και ήταν παιδί.

Was It Necessary?

Having been lulled into a false sense of security for a long time
the artist re-examines the situation
before he is forgotten once more.
My knees are making a crackling sound.
I am getting old.
I am losing the game every year
with time.
I remember moving with a car
Now I am asking for everything to be okay.
all mine and I owe them to others
and I pay for them.
Was it necessary? Was it necessary for it to happen to me too?
Everything seemed eternal to me, eternal, eternal.
My hair is getting whiter every day.
I am getting old.
My father had the same problem at a different time.
The children call me Lord Alkinoos.
It bothers me, but lately I have been swallowing it.
Soon my heart and kidneys will come and I will not drink.
Aaaaaaaa...
Was it necessary? Was it necessary for it to happen to me too?
Everything seemed eternal to me, eternal, eternal.
My future dementia, I beg your pardon
for the waste
forgive me for the hour that you will give
the baton.
How naive I will seem in your eyes
when they will be cutting your cigarette and your salts.
Immortality tricked me, it took
my mind.
Was it necessary? Was it necessary for it to happen to me too?
Everything seemed eternal to me, eternal, eternal.
When I say
"how everything was lost in everyday life
Nobody lives for me to admire them.
A stranger to the relentless beat of humanity,
Hadjidakis seems like prehistory
and no one has replaced him",
years after the funerals of the old ones,
when I will not be able to write even my name,
the little songs that I left for later
will be watching me leave
and they will grumble
like old people who have not lived.
Then I will know that:
Was it necessary? Was it necessary for it to happen to me too?
Everything seemed eternal to me, eternal, eternal.
Old Glaukos read on a wall
time the all-taming
and he cried like a child.
And he was a child.