Текст и перевод песни Altay Kenger feat. Ahmet Telli - Çocuksun Sen

Çocuksun Sen

Dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen
Ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu
Şu samanyolu hani avuçlarından dökülen
Kum taneleri var ya onlardan birindeyim
Yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor
Bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte

Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum

Dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun
Sesin bir çağlayan olup dolduruyor uçurumlarımı
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
Birisi adres sorsa önce silaha davranıyorum
Kekemeyim en az kasabalı aşklar kadar mahcup
Ve üzgün kentler arıyorum ayrılıklar için

Bir yanlışlığım bu dünyada en az senin kadar
Ve sen kendi küllerini savuruyorsun dağa taşa
Bir daha doğmamak için doğmak diyorsun
Ölümlülerin işi bir de mutlu olanların
Onların hep bir öyküsü olur ve yaşarlar
Bırakıp gidemezler alıştıkları ne varsa

Çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan

Susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit
Ne olabilir, sorumun karşılığını bilmiyor kimse
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
Bir kaza olsa adı aşk oluyor artık
Aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tanık
Seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada

Kirpiklerime düşüyorsun bir çiy damlası olarak
Yumuyorum gözlerimi gözkapaklarımın içindesin
Sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen
Hiç büyümüyorsun artık iyi ki büyümüyorsun
Adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada
Esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum

Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil

Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüm
Bir çiçeğe tutundum düşerken, ordayım hâlâ
Sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
Nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle
Zaman benim işte, nesneleşiyor tüm anlar
Dursam ölürüm paramparça olur dünya

Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüğüm
Uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir
Bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna
Tutunabileceğim tüm umutları görmeyeyim için
Gözlerimi bağlıyorum geceyi mendil yaparak
(Gözlerim bir yerlerde daha bağlanmıştı, bunu
Unutmuyorum unutmuyorum unutmuyorum hiç)

Bir rüzgâr esse ellerin fesleğen kokuyor
Kırlangıçlar konuyor alnına akşamüstleri
Bu yüzden bir kanat sesiyim yamaçlarda
Üzgün bir erguvan ağacıyla konuşuyorum
Ayrılığın zorlaştığı yerdeyim ve dalgınlığım
Bir mülteci hüznüne dönüyor artık bu kentte

Çocuksun sen alnına kırlangıçlar konan

Bir bulutun peşine takılıp gittiğimiz yer
Okyanus diyelim istersen ya da sen söyle
Batık bir gemiyim orda, seni bekliyorum
Upuzun bir sessizliğim fırtınalar patlarken
Gövdem köle tacirlerinin barut yanıkları içinde
Ve gittikçe acıtıyor yaralarımı tuzlu su
Çocuksun sen, büyümek yakışmazdı hiç
Gülüşünün kokusuyla yeşerdi bu elma ağacı
(Soluğunun elma kokması bundandı belki)
Bir elma kokusuna tutundum düşerken
Sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
Nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle

Çocuksun sen, çocuğumsun

You Are a Child

You were a step taken outside the world
And our life was just unanswered questions, that's all
This Milky Way, you know, the one pouring from your palms
I'm on one of those grains of sand
I'm going on a new journey, it's snowing
I'm falling for a type of love at the very first turn

You are a child, I'm hooked on the type in your voice

You ask questions that turn and turn into water
Your voice, a waterfall, fills my abysses
But I'm a bad narrator, and whenever
Someone asks for directions, I reach for my gun first
I'm tongue-tied, as ashamed as the love stories of small towns
And I'm looking for sad cities for farewells

My one mistake in this world is at least as big as you
And you scatter your own ashes to the mountains and stones
You say "to be born" so as not to be born again
The work of mortals, and of those who are happy
They always have a story, and they live
They can't leave behind what they're used to

You are a child, whose spelling is broken at every farewell

A bigger threat than a silent child
What could it be, no one knows the answer to my question
But I'm a bad narrator, and whenever
There's an accident, it's called love now
And love is a witness the world has long forgotten
I'm waiting for you there, in that polluted utopia

You fall on my eyelashes like a dewdrop
I close my eyes, you are inside my eyelids
Then I fall into an endless sleep and you
Never grow up anymore, it's a good thing you don't grow up
I start every poem, every verse with your name
You are merciful, you are forgiving, I swear

You are a child and this world is not for you

You are a child, I fell into the cascade of your voice
I held onto a flower as I fell, I'm still there
I'm swinging like the pendulum of a clock
How it comes and goes, comes and goes
Time is mine, all moments are objectified
If I stop, I die, the world falls apart

You are a child, whose cascading voice I fell into
You said abyss, a love abyss is longing
Then I let myself fall into the void of your voice
So I don't see all the hopes I can hold onto
I blindfold my eyes, making the night a handkerchief
(My eyes were tied somewhere else, I
Don't forget, I don't forget, I never forget)

When a breeze blows, your hands smell of basil
Swallows land on your forehead in the evenings
That's why I'm the sound of wings on the slopes
I'm talking to a sad Judas tree
I'm where parting is difficult and my absent-mindedness
Is turning into the sadness of a refugee in this city

You are a child, with swallows landing on your forehead

The place where we followed a cloud
Let's call it the ocean, or you say it
I'm a sunken ship there, waiting for you
My long silence as storms rage
My body is covered in the gunpowder burns of slave traders
And the salt water hurts my wounds more and more
You are a child, growing up would never suit you
This apple tree blossomed with the scent of your smile
(Maybe that's why your breath smelled like apples)
I held onto the scent of an apple as I fell
I'm swinging like the pendulum of a clock
How it comes and goes, comes and goes

You are a child, you are my child