Текст и перевод песни Altay Kenger - Düş Sokağı Sakinleri

Düş Sokağı Sakinleri

Çiçekler gelince öpeceğim seni
Acılar aşkı evlat edinince
Rüzgâra geçecek sözüm
Toprağa geçecek yüzümün beyazı
Hazanı suçluyorum ellerimle

Hangi telaş kıracak peki aynaları
Yalnızlığımdan başka yok akrabam
Salnatımı sürsün ayışığı
Biten bilinçaltımla kavruluyorum
Kanım, pusu kuruyor damarlarıma
Çüküme ustura çeken sünnetçisin sen
Kulvarımsın, yüzüğümsün, rahlemsin
Nargilemin marpuçusun dudaklarıma sürdüğüm
Zıvanamsın, çarkımsın
İnkâr ettiğim şairsin geceleri
Ah kalbine ittiğim
Ah etime çömelttiğim itim
Seyrine daldığım zulmüm
Dehşetli et parçam, dehşetli süratim
Ne kalacak zaman ölünce, cepheme

Moleküllerimiz külçe külçe kül
Gel zavallı ziyanım! Mimarî yapıma
Meleğimi öldürme
Cinime dökül

Ben özgürlüğün gözbebeğiyim
Temsilcisiyim hakikatin ve asrın
Kelimelerim ağır gelir fazilete
Dışındayken varlığım vahşi çölün

Ah kimine vahayım, kimine serap
Koynumdayken sevdalım
Başucumdayken Bakunin
Bir tarafım şarap, bir tarafım mücadele
Bir tarafım erkekler, bir tarafım akineton
Bir tarafım sosyalizm, bir tarafım taciz
Müsaadenizle
Çiçekler gelince öpeceğim hepinizi
Aşklar acıyı evlatlıktan reddedince

Rüzgâra geçecek hırsım
Toprağa geçecek kabilemin cesareti
Hiç gömmedim! Savaş baltam hep ellerimde

Inhabitants of Dream Street

I'll kiss you when the flowers come
When pain adopts love
My words will pass to the wind
The whiteness of my face will pass to the earth
I blame autumn with my hands

What kind of rush will break the mirrors then
I have no kin but my loneliness
Let moonlight carry my regality
I'm burning with my finished subconscious
My blood is laying an ambush for my veins
You are the circumciser who sharpened a razor on my anvil
You are my lane, my ring, my lectern
You are the hose of my hookah that I put to my lips
You are my hinge, my wheel
You are the poet I deny at night
Ah, the thing I pressed against your heart
Ah, the thing I melted into my flesh
The cruelty I'm lost in the spectacle of
My terrifying flesh, my terrifying speed
What will be left when I die, my breastplate?

Our molecules are ingot upon ingot of ash
Come, my poor ruin! To my architectural structure
Don't kill my angel
Pour yourself into my demon

I am the apple of freedom's eye
I am the representative of truth and the age
My words weigh heavily on virtue
When I'm outside, my presence is the wild desert

Ah, to some I am an oasis, to others a mirage
My love is in my bosom
Bakunin is at my bedside
One part of me is wine, one part is struggle
One part of me is men, one part is akinetos
One part of me is socialism, one part is harassment
With your permission
I'll kiss you all when the flowers come
When love disowns pain

My ambition will pass to the wind
The courage of my tribe will pass to the earth
I never buried it! My battle ax is always in my hands