Donya - Amir Tataloo перевод на английский

Donya

من خستم ...
دنیا ، یه جور رقص خاص ...
باهاش برقص ...
دنیا
همه چی در رفت از دستَم نفهمیدم چی شُدِش اصلاً انگار یهویی برق رفت
هرکی اومد از همون اول هی وَر رفت با دِلِمونو بعد رفت شد سردرد و بدتر
هَمَش عقب گرد جا پیشرفت و هرکس که اومد یه نیش زد یه نیشخند به ریشَم
روزایی که اینجوری میشَم هیشکی نبوده پیشَم نِمونَش همین دیشب
من خَستَم اما میدونم ، که میرسم بالاخره
من میسازم دوباره دنیامو یه نفره
من خستم اما میدونم ، که میرسم بالاخره
من میسازم دوباره دنیامو یه نفره
نمیدونم کی بود کِی ، انگار همین دیروز هِی
یه عالَمِ بی روح ، یه آدمِ دیوونه
یه مغزِ پنچر یه دست به خودکار یه دست به خنجر
به بغض که وصلِ حنجِرَس و یه جغد که پشتِ پَنجِرَس
دنیا داشته مزه بد واس من ، الکی معذرت خواستم
حتی واسه کاری که نکردم عذرمو واسه مغزِ رَد خواستن
نمیدونم چی شد هِه ولی ای کاش میشد که
یکمی آروم شَم یکمی کم بشه از این شوکه
دِلَم یه همدم میخواد تو فاز شلوغی نیستم هرچند زیاد
ولی تنهایی اُوِر زده بالا ، وقتشته هم خرجَم بیاد
من از همه خَستَم ، از همه کَندَم
من دیگه دورَم از همه ، میبینی اینجوری عمدَنِ عمداً
من خَستَم اما میدونم ، که میرسم بالاخره
من میسازم دوباره دنیامو یه نفره
من خَستَم ...
من کاریش ندارم دنیارو ، تکراری شده بازیش برا من
دنیا یه لوپِ سادَس یه صبح ظهر شب
ولی خُب کاری کرد که بزرگ شَم
شبای بارونی اینو یادم دادَن
یه وقتا گریه میده آرامش به آدم واقعاً
گریه گن ، اشک بریز ، راحت باش با من
که من خَستَم اما میدونم ، که میرسم بالاخره
من میسازم دوباره دنیامو یه نفره
من خَستَم اما میدونم ، که میرسم بالاخره
من میسازم دوباره دنیامو یه نفره

The World

I'm tired ...
The world, a kind of special dance ...
Dance with it ...
The world
Everything slipped from my hands, I didn't understand what happened at all, as if the power suddenly went out
Everyone who came from the very beginning just kept messing with our hearts, and then left, it became a headache, and worse
Always going backwards instead of progress, and everyone who came took a jab, a smirk at my expense
On days like this, no one was there for me, like just last night
I'm tired, but I know I'll get there eventually
I'll rebuild my world, all alone
I'm tired, but I know I'll get there eventually
I'll rebuild my world, all alone
I don't know who it was, when, it feels like just yesterday
A soulless world, a crazy person
A punctured brain, one hand on a pen, the other on a dagger
Connected to a throat filled with resentment, and an owl perched behind the window
The world has tasted bad to me, I apologized for no reason
Even for things I didn't do, they wanted my apology for their messed-up mind
I don't know what happened, heh, but I wish I could
Calm down a bit, lessen this shock a little
My heart wants a companion, I'm not in the mood for crowds, although there are many
But loneliness has gone overboard, it's time for me to spend on myself too
I'm tired of everyone, I've cut myself off from everyone
I'm far away from everyone now, you see, it's intentionally like this
I'm tired, but I know I'll get there eventually
I'll rebuild my world, all alone
I'm tired ...
I don't care about the world, its game has become repetitive for me
The world is a simple loop, a morning, noon, and night
But well, it made me grow up
Rainy nights taught me this
Sometimes crying really gives a person peace
Cry, shed tears, be comfortable with me
Because I'm tired, but I know I'll get there eventually
I'll rebuild my world, all alone
I'm tired, but I know I'll get there eventually
I'll rebuild my world, all alone