Текст и перевод песни Amir Tataloo - Khoone Khoobe

Khoone Khoobe

خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
اون بیرون خبری نی به جز ، چشم های بارونی
به جز ، آدمای مجبور مثه خودت ، که به اجبارِ با اونی
اون بیرون خبری نی به جز ، بدهکار و آلوده ها
ثمره ی سگ دوهاتم که ، زرشکا و زالومه ها
اون بیرون خبری نی به جز ، صفِ پُشتِ هم چیدن
به جز ، آدمای خسته که به زور ، با شکمِ گُشنه خندیدن
پُرِ دود پُرِ جوب پُرِ خون مردایی که کردن پُشت به جنگیدن
آدما فحش به هم میدن ، این چیزارو پُشتِ هم دیدن
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
این ضربُ المَثَلِ نابُرده رنج گنج نمیدونم چی چی رو کی گفته ؟!
باید دستشو بوسید
خیلی جاها شدیم خسته و کوچیک
تو یه فضای بسته و موزیک
هه
آره تو فضای بسته و موزیک
عجب ، مگه داریم ؟!
خیلی درد خیلی مشکلات خیلی دعوا خیلی بی پولی داشتیم
به خیلیا گفتیم میموندی کاشکی خیلی زمین خوردیم و نشُد هیچ جوری پا شیم
کلّی فاصله با پیروزی داشتیم و یاد گرفتیم دنیا جای پیزوریاش نی
یه سری چیزارم خُب نمیشه که گفت آخه اُفت داره ، اینجا میدونی جاش نی
چِقَده خوردیم پس گردنی
دیگه حالِ پارتی و مست کردن نی
یاد رفتیم مرامِ بعضی رفیقا حتی بدترِ از اجنوی
یاد گرفتیم حسادتِ رفیق از رقابتِ رقیب خطرناکتره
اونی که میکنه خطر پاک تره ، میبره اونی که میمونه عقب آخرش
نه حوصله ی نصیحت دارم ، نه سَر در میاره کسی از کارم
نه میدونه چیزی کسی دَربارم و خودمو بستم به مسیرم ، کارم
من با یه موجِ بیمار
تکیه به کُنجِ دیوار
خسته از همه خسته از خالی بودنِ جای صدام توی برج میلاد
داستانِ عجیبیه
دِلَم تنگه واسه مجیدیه
واسه بچگیام واسه زادگام
واسه ، مدرسه واسه باشگام
واسه زبری دستای بابام اخمای آقام حرفای مامان
اینی که هستم فرق داره باهام
واسه اینه که درد داره کارام
دلم تنگه واسه عادی بودن واسه ، دور از چیزای مادی بودن
آره یه جواریی کندم از همه ، اینجوری توقعات کمتر ازمه
ترجیح میدم تنها بشینم بی اعتنا به هرچی هر طرفمه
هرکی هر طرفمه ، وقتی درد نداری همدمن همه
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
خونه خوبه خونه
خونمون ایرانه ...
به خدا اون بیرون هیچ خبری نی
همه چی همینجاست ، تو خونمون ، تو همین خاک
سلامتی همه اونایی که تو همین خاک متولد شدن
واسه همین خاک جنگیدن و جزوِ همین خاک شدن
سلامتی شهیدا ، حاج حسینا ، تو دلی ها
سلامتی ناصر حجازی ها ، ایرج قادری ها
سلامتی استعدادایی که ، ستاره نشدن اما ، ایرونی موندن و اسطوره میشن
سلامتی اسطوره هایی که با بی لطفی خدافظی کردن
آقا مهدوی کیا ، علی آقا کریمی
سلامتی داداشیای تو زندون
دست فروشای تو میدون
سلامتی پدر مادرا
سلامتی دست تنگا
سلامتی درد دیده ها ، داغ دارا ، بیمارا

Home is Good

Home is good, home, my mom is hope
Home is good, it smells of my mom
Home is good, home, my mom is hope
Home is good, it smells of my mom
Out there, there's nothing but rainy eyes
Except for forced people like yourself, who are forced to be with someone
Out there, there's nothing but debtors and the polluted
The result of your hard work is just Zarshka and Zalumeh
Out there, there's nothing but queuing up
Except for tired people who are forced to laugh with an empty stomach
Full of smoke, full of sewers, full of blood of men who turned their backs on fighting
People cursing each other, seeing these things one after another
Home is good, home, my mom is hope
Home is good, it smells of my mom
Home is good, home, my mom is hope
Home is good, it smells of my mom
This proverb, "No pain, no gain," who said it?!
I should kiss his hand
We've been tired and small in many places
In a closed space and music
Heh
Yeah, in a closed space and music
Wow, is that even possible?!
We had a lot of pain, a lot of problems, a lot of fights, a lot of poverty
We told many people, "I wish you had stayed," we fell a lot and couldn't get up
We had a lot of distance from victory and learned that the world is not a place for its bullshit
Well, there are some things you can't say because it's embarrassing, you know, this is not the place for it
How many times did we get slapped on the back of the neck
There's no mood for partying and getting drunk anymore
We forgot the ways of some friends, even worse than the jinn
We learned that a friend's envy is more dangerous than a rival's competition
The one who takes risks is cleaner, the one who stays behind loses in the end
I have no patience for advice, no one understands my work
No one knows anything about me, and I have confined myself to my path, my work
I, with a sick wave
Leaning against the corner of the wall
Tired of everything, tired of the emptiness of my voice in Milad Tower
It's a strange story
I miss Majidieh
For my childhood, for my birthplace
For school, for my club
For the roughness of my dad's hands, my dad's frowns, my mom's words
The person I am is different from me
That's why my work is painful
I miss being normal, being away from material things
Yeah, I've kind of broken away from everyone, this way expectations are lower from me
I prefer to sit alone, indifferent to whatever is around me
Whoever is around me, when you have no pain, everyone is a companion
Home is good, home, my mom is hope
Home is good, it smells of my mom
Home is good, home
Our home is Iran ...
I swear there's nothing out there
Everything is right here, in our home, in this very soil
Cheers to all those who were born in this very soil
Who fought for this soil and became part of this very soil
Cheers to the martyrs, the Hajjis, the hidden ones
Cheers to the Nasser Hejazi's, the Iraj Ghaderi's
Cheers to the talents who didn't become stars, but remained Iranian and will become legends
Cheers to the legends who said goodbye with unkindness
Mr. Mahdavikia, Mr. Ali Karimi
Cheers to the brothers in prison
The peddlers in the square
Cheers to fathers and mothers
Cheers to the poor
Cheers to the pain-stricken, the bereaved, the sick