Текст и перевод песни Andre Hazes - Alleen

Is er dan niemand, die mij eens schrijven wil?
Is er dan niemand, het is hier toch zo stil?
Waar zijn m′n vrienden, met wie ik alles heb gedeeld?
Waar zijn de vrouwen, die mij hebben gestreeld?

Is er dan niemand die even aan me denkt?
Is er dan niemand, die mij z'n vriendschap schenkt?
Zelfs met mijn verjaardag, lieten jullie mij Alleen
Als ik straks vrijkom, waar kan ik dan nog heen?

Ik zit hier al zo lang, een kale cel in het gevang
Blijft dit m′n leven? Hoe lang moet dit nog verder gaan?
Ik zit hier al zo lang, een stenen muur is mijn behang
En geen gordijnen, maar tralies voor m'n raam

Hier ga je merken dat je moeder niet meer leeft
En dat je vader geen barst meer om je geeft
Ik ga straks luchten, in een grote stalen kooi
Hoe lang duurt dit nog? Wat is het leven buiten mooi

Ik zit hier al zo lang, een kale cel in het gevang
Blijft dit m'n leven? Hoe lang moet dit nog verder gaan?
Ik zit hier al zo lang, een stenen muur is mijn behang
En geen gordijnen, maar tralies voor m′n raam

Ik zit hier al zo lang, een kale cel in het gevang
Blijft dit m′n leven? Hoe lang moet dit nog verder gaan?
Ik zit hier al zo lang, een stenen muur is mijn behang
En geen gordijnen, maar tralies voor m'n raam
En geen gordijnen, maar tralies voor m′n raam

Кто-нибудь хочет написать мне?
Здесь никого нет, так тихо?
Где мои друзья, с которыми я делился всем?
Где женщины, которые ласкали меня?

Есть ли кто-нибудь, кто думает обо мне?
Неужели некому подарить мне свою дружбу?
Даже в мой день рождения ты оставила меня в покое.
Если я выйду позже, куда мне идти?

Я так долго здесь, в пустой тюремной камере.
Будет ли это моей жизнью? сколько еще это должно продолжаться?
Я сижу здесь так долго, что каменная стена - это мои обои.
И не занавески, а решетки на моем окне.

Здесь ты заметишь, что твоей матери больше нет в живых.
И то, что твой отец больше не заботится о тебе,
я собираюсь выпустить в эфир позже, в большой стальной клетке.
Сколько времени это займет? Что такое жизнь снаружи?

Я так долго здесь, в пустой тюремной камере.
Будет ли это моей жизнью? сколько еще это должно продолжаться?
Я сижу здесь так долго, что каменная стена - это мои обои.
И не занавески, а решетки на моем окне.

Я так долго здесь, в пустой тюремной камере.
Будет ли это моей жизнью? сколько еще это должно продолжаться?
Я сижу здесь так долго, что каменная стена - это мои обои.
И не занавески, а решетки на моем окне.
И не занавески, а решетки на моем окне.