Текст и перевод песни Andre Hazes - Het Noodlot

Het Noodlot

Al maanden was hij weg
De zeeman stoer en sterk
Hij deed 't voor zijn vrouw
Zijn plicht en ook z'n werk
En op een zekere dag
Kreeg hij aan boord een brief
Hij was direct verheugd
'T Was van zijn vrouwtje lief

Ze schreef m'n schat
Lees goed wat ik nu zeg
Ik heb goed nieuws
Ook al ben je ver weg
Het maakt me blij
Dat ik dit schrijven kan
Er komt een kind
Je word vader m'n man

Hij vierde 's avonds feest
Wat was de zeeman blij
Hij sprak die avond het meest
Er komt een kleintje bij
'S Nachts nog in zijn bed
Sprak hij van zijn kind
Geschonken door zijn vrouw
Die hij zo zeer bemind

De tijd verstrijkt
Hij was nu gauw weer thuis
Wat had hij verlangd
Naar zijn eigen huis
Hij spaarde zijn geld
Voor een mooi ledikant
En las weer zijn brief
Met een trillende hand

Maar op een zekere nacht
De wind was een orkaan
De zeeman en zijn schip
Was met man en muis vergaan
Het angstgeschreeuw klonk hard
De zeeman was niet meer
En net op dat moment
Lag zijn vrouw zijn kleintje neer

En op de zee
Dreef haar laatste brief
Hij las 'm zo vaak
Had zijn vrouwtje zo lief
Ja zo is het leven
Van een zeemansvrouw
De één is gelukkig
De andere in de rouw

Ja zo is het leven
Van een zeemansvrouw
De één is gelukkig
De andere in de rouw

(C) André Hazes

Рок

Месяцами меня не было,
Моряк, стойкий и сильный,
Я делал это для моей жены,
Мой долг и моя работа.
И в один прекрасный день
На борту я получил письмо,
Я сразу обрадовался,
Оно было от моей любимой женушки.

Она писала: "Любимый мой,
Внимательно прочти, что я скажу,
У меня хорошие новости,
Даже если ты далеко.
Я так рада,
Что могу тебе это написать,
У нас будет ребенок,
Ты станешь отцом, мой муж".

Вечером я праздновал,
Как же я был рад,
В тот вечер я больше всего говорил
О том, что у нас будет малыш.
Ночью в своей постели
Я говорил о своем ребенке,
Подаренном моей женой,
Которую я так сильно люблю.

Время летит,
Скоро я должен был вернуться домой,
Как же я скучал
По своему дому.
Я копил деньги
На красивую детскую кроватку
И перечитывал ее письмо
Дрожащей рукой.

Но однажды ночью
Разразился ураган,
Мой корабль
Потонул вместе со всей командой.
Крики ужаса раздавались повсюду,
Меня больше не было,
И как раз в этот момент
Моя жена укладывала нашего малыша.

А в море
Плыло ее последнее письмо,
Я так часто перечитывал его,
Так сильно любил свою женушку.
Такова жизнь
Жены моряка,
Одна счастлива,
Другая в трауре.

Такова жизнь
Жены моряка,
Одна счастлива,
Другая в трауре.

(C) André Hazes