Текст и перевод песни Andre Van Duin - Het Dorp

Het Dorp

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk een kar met paard
Een slagerij J. van der Ven.
Een kroeg, een juffrouw op de fiets
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets,
Maar 't is waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe het was,
De boerenkind'ren in de klas,
Een kar die ratelt op de keien,
Het raadhuis met een pomp ervoor,
Een zandweg tussen koren door,
Het vee, de boerderijen.

En langs het tuinpad van m'n vader
Zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
Dan dat nooit voorbij zou gaan.

Wat leefden ze eenvoudig toen
In simp'le huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
Het dorp is gemoderniseerd
En nu zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk het leven is,
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen,
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of het bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen.

En langs het tuinpad van m'n vader
Zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter,
Dan dat nooit voorbij zou gaan.

De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
In minirok en beatle-haar
En joelt wat mee met beat-muziek.
Ik weet wel, het is hun goeie recht,
De nieuwe tijd, net wat u zegt,
Maar het maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend
Ze kochten zoethout voor een cent
Ik zag hun moeders touwtjespringen.
Dat dorp van toen, het is voorbij,
Dit is al wat er bleef voor mij:
Een ansicht en herinneringen.

Toen ik langs het tuinpad van m'n vader
De hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan.

The Village

At home I still have a postcard
On which a church, a cart with horse
A butcher's shop J. van der Ven.
A pub, a lady on a bicycle
It probably means nothing to you,
But that's where I was born.
This village, I still remember how it was,
The farmers' children in the classroom,
A cart rattling on the cobblestones,
The town hall with a pump in front,
A dirt road between the cornfields,
The cattle, the farms.

And along the garden path of my father
I saw the tall trees standing.
I was a child and didn't know any better,
Than that it would never end.

How simple they lived then
In simple houses amidst greenery
With country flowers and a hedge.
But apparently they lived wrongly,
The village has been modernized
And now they are on the right track.
For see how rich life is,
They watch the television quiz
And live in concrete boxes,
With plenty of glass, so you can see
How the sofa looks like at Mien's
And her dresser with plastic roses.

And along the garden path of my father
I saw the tall trees standing.
I was a child and didn't know any better,
Than that it would never end.

The village youth hang out together
In miniskirt and Beatle hair
And cheer along with beat music.
I know it's their right,
The new times, just like you say,
But it makes me a bit melancholy.
I still knew their fathers
They bought liquorice for a cent
I saw their mothers jump rope.
That village of old is gone,
This is all that's left for me:
A postcard and memories.

When I walked along the garden path of my father
The tall trees were still standing.
I was a child, how could I know
That this would be over for good.