Текст и перевод песни Andrzej Piaseczny - Komu Potrzebny Zal - Radio Edit

Komu Potrzebny Zal - Radio Edit

Na końcu świata, kiedy nas
Łaskawy Bóg podzieli na
To co nam przy sobie każe trwać
Prawdy całe pozostały za

Przeszłością ludzi, śmiechem ich
Zobaczysz czemu tęsknią przy
Odpowiedziach, których mało tak
Na pytania aktualne jak

Komu potrzebny był
Przyjacielu moich dni
Żal za tymi co odchodzą
Gdy już nie ma ich
Kogo dziś na to stać
By zapytać głośno raz
Kiedy jak zwykle kończy się
Przyznaję się, nie mnie

Na końcu świata tam gdzie stać
Jak w poczekalni będziesz miał
Przed pokojem odpuszczenia win
Niepokoju pełen mówię ci

Pomyślisz tam więc może już
Na chwilę przed rachunkiem słów
Uwierzysz w nie i tym
Tym co już dziś powiedzą ci

Komu potrzebny był
Przyjacielu moich dni
Żal za tymi co odchodzą
Gdy już nie ma ich
Kogo dziś na to stać
By zapytać głośno raz
Kiedy jak zwykle kończy się
Przyznaję się, nie mnie

Czas obracał nami tak jak chce
Tak niedawno blisko byłem lecz
Dzisiaj widzę sam przeszedłem
Wieki w myślach więc
Nawet kiedy z dwóch tak różnych stron
Sentymenty czy szacunek to
Wiem że to nie tylko nie
Jest potrzebny mnie

Komu potrzebny był
Komu potrzebny był
Kogo dziś na to stać
By zapytać głośno raz
Kiedy jak zwykle kończy się
Przyznaję się, nie mnie

Komu potrzebny był
Przyjacielu moich dni
Żal za tymi co odchodzą
Gdy już nie ma ich
Kogo dziś na to stać
By zapytać głośno raz
Kiedy jak zwykle kończy się
Przyznaję się, nie mnie

Who Needs Regret - Radio Edit

At the end of the world, when we
The gracious God will divide us into
That which makes us endure
All truths are left behind

The past of people, their laughter
You'll see what they are longing for
In the answers that are so few
To current questions like

Who needs to be
My friend of days
Regret for those that fade away
When they are gone
Who today can afford it
To ask out loud once
When ends as usual
I confess, not me

At the end of the world where you stay
Like in the waiting room, you'll have
Before the room of forgiveness of sins
Full of anxiety, I tell you

You'll think there so maybe just
For a moment before the account of words
You will believe in them and that
That which they will tell you today

Who needs to be
My friend of days
Regret for those that fade away
When they are gone
Who today can afford it
To ask out loud once
When ends as usual
I confess, not me

Time turned us as it wishes
So recently close I was but
Today I see myself having passed
Centuries in thoughts so
Even when from two different sides
Sentiments or respect it is
I know that it is not only not
Needed by me

Who needs to be
Who needs to be
Who today can afford it
To ask out loud once
When ends as usual
I confess, not me

Who needs to be
My friend of days
Regret for those that fade away
When they are gone
Who today can afford it
To ask out loud once
When ends as usual
I confess, not me