Текст и перевод песни Andrzej Piaseczny - Okruchy z jesieni

Okruchy z jesieni

Jesienią wśród, pożółkłych miejsc
Ściszonych już po lecie scen
Czerwieniąc się skróconym dniem
Policzę co udało się, a czego nie

I będę prosił przed snem
Myślę, że robisz to też
Cokolwiek mamy, by móc
Na nowo szukać się znów

I będę prosił przed snem
Być tyle samo co mieć
Gdziekolwiek rzuci nas wiatr
By móc się szukać i trwać

Jesienią wśród ostatnich róż
Posadźmy tu, do ziemi znów
Okruchy z nas, na przyszłość by
Wśród lata traw wyrastać z nich, rozkwitać w nich

Miettes d'automne

En automne, parmi les endroits jaunissants
Des scènes déjà apaisées après l'été
Rougissant avec le jour raccourci
Je compterai ce qui a réussi et ce qui n'a pas

Et je te le demanderai avant de dormir
Je pense que tu le fais aussi
Tout ce que nous avons, pour pouvoir
Se retrouver à nouveau

Et je te le demanderai avant de dormir
Être autant que posséder
Où que le vent nous emporte
Pour pouvoir se retrouver et durer

En automne, parmi les dernières roses
Plantons ici, dans la terre à nouveau
Des miettes de nous, pour l'avenir
Parmi les herbes d'été, pousser d'elles, s'épanouir en elles