Текст и перевод песни Andrzej Piaseczny - Okruchy z jesieni

Okruchy z jesieni

Jesienią wśród, pożółkłych miejsc
Ściszonych już po lecie scen
Czerwieniąc się skróconym dniem
Policzę co udało się, a czego nie

I będę prosił przed snem
Myślę, że robisz to też
Cokolwiek mamy, by móc
Na nowo szukać się znów

I będę prosił przed snem
Być tyle samo co mieć
Gdziekolwiek rzuci nas wiatr
By móc się szukać i trwać

Jesienią wśród ostatnich róż
Posadźmy tu, do ziemi znów
Okruchy z nas, na przyszłość by
Wśród lata traw wyrastać z nich, rozkwitać w nich

Осколки осени

Осенью среди пожелтевших мест,
Утихших после летних сцен,
Краснея сокращённым днём,
Подсчитаю, что успел, а что нет.

И буду просить перед сном,
Думаю, ты делаешь то же,
Чтобы всё, что имеем, смогло
Заново искать себя вновь.

И буду просить перед сном
Быть ровно столько, сколько иметь,
Куда бы нас ветер ни нес,
Чтобы искать друг друга и длиться.

Осенью средь последних роз
Посадим здесь, в землю вновь,
Осколки нас, на будущее, чтоб
Средь летних трав из них произрастать, в них цвести.